31/8/16

Γράμμα νεαρού πρόσφυγα προς την οικογένεια του και όλους μας







οι φωτογραφίες που βγάζω κάθε μέρα είναι για να σας πω, στην οικογένειά μου και στους αγαπημένους μου ότι ζω, δεν πέθανα.
"Μην σταματάτε τον αγώνα για μένα και την οικογένειά μου, είμαστε κι εμείς άνθρωποι σαν εσάς."
"Μπαμπά, μαμά, αδελφέ, αδελφή. Είμαι στην Ευρώπη, σε μια χώρα που είναι προορισμός τουριστών από όλο τον κόσμο που έρχονται για να τη χαρούν - αλλά είμαι πρόσφυγας - διέσχισα τη θάλασσα με τους συμπατριώτες μου προς μια νέα ελπίδα για να φέρω τη φωνή που προσπάθησαν να πάρουν οι εχθροί μας και να μας κλείσουν το στόμα.. Ναι, μαμά, Παρόλο που δεν είμαι χαρούμενος, χαμογελώ στις φωτογραφίες μου.. Είμαι χαμογελαστός και χαρούμενος που είσαι η μαμά μου που μου έδωσες το πρώτο γάλα να πιω.. που ο μπαμπάς μου μου έδωσε την καλύτερη ανατροφή για να είμαι ευτυχισμένος.. που ο αδελφός μου παρέμεινε ακλόνητος και αγωνίζεται στο Ιράκ.. και η αδερφή μου διατήρησε την τιμή της παρά τα όσα λένε οι εχθροί μας.. Οι φωτογραφίες που βγάζω κάθε μέρα είναι για να σας πω, στην οικογένειά μου και στους αγαπημένους μου ότι ζω, δεν πέθανα. Ζω και πεθαίνω κάθε πρωί και κάθε βράδυ όμως από τη λαχτάρα να δω τη μαμά και τον μπαμπά μου και την αδερφή μου και τον αδερφό μου.. Γι' αυτό λέω ότι ο Θεός που ξεχνάει κάποιους ανθρώπους δεν θα ξεχάσει εσάς.. Δεν ξέχασα ότι ο Θεός με έσωσε από τα κύματα της θάλασσας που θα με σώσουν από τα κύματα των εχθρών που θέλουν να εξοντώσουν την οικογένεια και τους ανθρώπους μου.. Τα σώματά μας μπορεί να είναι μακριά αλλά οι ψυχές μας είναι ένα..


Προσεύχομαι και προσεύχομαι και ο Θεός με βλέπει και απαντάει στις προσευχές μου και άγγελοι παγώνια καθαρίζουν με τα φτερά τους το κεφάλι μου και μου θυμίζουν ποιος είμαι.. Εγώ ο Ζαίντ, που γεννήθηκα στη Sinjar όπου μεγάλωσα και έπαιξα στα πράσινα τοπία, αναγκάστηκα να την αποχωριστώ για να φέρω τη φωνή των ντόπιων και να πω στον κόσμο, ότι για χιλιάδες χρόνια οι πρόγονοί μου σφαγιάζονται και ότι οι διακηρύξεις του μίσους δεν σταμάτησαν. Μην σταματάτε τον αγώνα για μένα και την οικογένειά μου, είμαστε κι εμείς άνθρωποι σαν εσάς. Αποδείξτε ότι είστε παιδιά του Αδάμ και της Εύας και βοηθήστε με.

Ζαίντ, 14 χρονών, στρατόπεδο "φιλοξενίας" προσφύγων Σκαραμαγκά - 20/8/2016
#StopYezidiGenocide