16/12/20

Αθλιότητα και τρόμος στα στρατόπεδα προσφύγων

 


Χθες επιβεβαιώθηκαν με τον πιο βάρβαρο τρόπο οι εκατοντάδες καταγγελίες σωματείων, πολιτικών οργανώσεων και διεθνών οργανισμών για τις άθλιες  συνθήκες  που διαβιούν οι πρόσφυγες στη Μόρια και τώρα στο Καρά Τεπέ, όπως και σε άλλα στρατόπεδα.

Ένα τρίχρονο κοριτσάκι βρέθηκε βιασμένο και λυπόθυμο  στις τουαλέτες του Καρά Τεπέ. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου του παρασχέθηκε βοήθεια και αναμένουμε παραπάνω πληροφορίες. 

Ποιοί όμως ευθύνονται για τις συνθήκες που υπάρχουν στα στρατόπεδα, όπου οι πρόσφυγες εγκλωβίζονται υπερσυνωστιμένοι χωρίς δυνατότητα να λειτουργήσουν συλλογικά και να αυτοπροστατευθούν, όπου δημιουργούνται αντικοινωνικές συμπεριφορές, και καλλιεργείται το πρόσφορο έδαφος να ξεφυτρώνουν βίαιες και εγκληματικές συμπεριφορές, συμμορίες και κυκλώματα ; 
Ποιοι ευθύνονται για το ότι δεν εξασφαλίζεται διαμονή ανά νοικοκυριό σε αξιοπρεπείς συνθήκες, ότι οι άνθρωποι μένουν σε σκηνές, ότι  δεν υπάρχει χώρος υγιεινής ανά οικογένεια, ότι δεν υπάρχει επαρκής φωτισμός, ότι δεν υπάρχει ηλεκτρικό και ζεστό νερό;


Το σίγουρο είναι ότι οι ευθύνες της Κυβέρνησης και της Ε.Ε είναι τεράστιες ακόμα και για αυτό το τρισάθλιο περιστατικό. Όταν εγκλωβίζεις ανθρώπους χωρίς στοιχειώδεις παροχές διαβίωσης, χωρίς νερό, χωρίς περίθαλψη, δίπλα στη θάλασσα, το κρύο και τα λασπόνερα. Όταν με πολιτική περηφάνεια ανακοινώνεις τη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης και γκέτο οι ειδήσεις που θα μαθαίνουμε θα είναι για βιασμούς, ξυλοδαρμούς και εξαθλίωση. 

Στο βιασμό αυτού του μικρού κοριτσιού βρίσκεται το όραμα των συμφωνιών Ε.Ε- Τουρκίας- Ελλάδας για τον τρόπο που πρέπει να ζούν μαζικοί πληθυσμοί σε συνεχή απελπισία. Νόμοι που βάζουν από την πίσω πόρτα πογκρόμ μεταναστών και επαναπροωθήσεις, μαζικές απορρίψεις ασύλου κατά παράβαση των διεθνών συμβάσεων για την προστασία των αιτούντων διεθνή προστασία και για τα δικαιώματα του παιδιού.  

Τέρμα στην απανθρωπιά, οι πρόσφυγες δεν έχουν ανάγκη από επιτήρηση για καταστολή, οι πρόσφυγες είναι ξεριζωμένοι πληθυσμοί από τους πολέμους των "δυνατών" του κόσμου και εξαθλιωμένοι από  πολιτικές που τιμωρούν ανθρώπους που αναζητούν το όραμα μια καλύτερης ζωής. Η ζωή στο σύστημά τους είναι μια ζωή βιασμένη, βασανισμένη, διωκόμενη και υποταγμένη, είναι μισή ζωή γεμάτη ανυμπόρια και ατομική ευθύνη. Τέρμα πια. Για να μην υπάρξουν άλλα τρίχρονα βιασμένα, άλλες γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙ άτομα που να φοβούνται ότι θα έχουν την ίδια μοίρα, πρέπει άμεσα να κλείσουν όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. 

Τώρα να έρθουν οι άνθρωποι στις γειτονιές μας, να προστατευτούν σε σπίτια, με πλήρη και ενισχυμένη υγειονομική και ψυχοκοινωνική περίθαλψη, μακριά από μαζικά στρατόπεδα που γεννούν τα πιο ταπεινά ένστικτα επιβίωσης και επιβολής που το ίδιο το σύστημα εγκλωβισμού γεννά.