Στο λιμάνι του Πειραιά , μαζί με τους πρόσφυγες που βρίσκονται στην πύλη Ε1 βρέθηκε το σωματείο μας την Παρασκευή 18/3 στα πλαίσια των δράσεων του Συντονισμού για το Προσφυγικό/Μεταναστευτικό. Έχοντας φτιάξει πακέτα με χρήσιμα είδη για τους πρόσφυγες, τα μοιράσαμε απευθείας στους πρόσφυγες που έχουν κατασκηνώσει στο Πέτρινο, με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών Σωματείων της Νίκαιας, του Κερατσινίου-Περάματος και της Εργατικής λέσχης Κερατσινίου.Στη συνέχεια διακινήσαμε τις ανακοινώσεις του Συντονισμού με τις θέσεις των Σωματείων και των Συλλογικοτήτων μας για τον πόλεμο και την προσφυγιά καθώς και για τα δικαιώματα των προσφύγων. Οι συζητήσεις με τους πρόσφυγες είναι αποκαλυπτικές. Οι περιγραφές όλων για τις χώρες από τις οποίες έφυγαν συγκλονίζουν. Όπως χαρακτηριστικά είπε ένας Αφγανός πρόσφυγας: Δεν μπορείτε να καταλάβετε τι σημαίνει πόλεμος. Μιλάτε για πόλεμο τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Εμείς έχουμε πόλεμο τα τελευταία είκοσι χρόνια. Δεν αντέχεις να ζεις έτσι. Γι’ αυτό φεύγουμε. Οι ερωτήσεις τους για το πότε θα ανοίξουν τα σύνορα είναι οι πιο συχνές. Διψούν να μάθουν κάθε πληροφορία, να ενημερωθούν. Η περιγραφή των συνθηκών που ζουν τώρα είναι επίσης αποκαλυπτική. Τα προβλήματα καθαριότητας και υγιεινής, το φαγητό και η έλλειψη βασικών ειδών είναι ορισμένα από αυτά που οι ίδιοι οι πρόσφυγες αναφέρουν. Είναι φανερό ότι δε ζητούν ελεημοσύνη. Χαίρονται όταν βλέπουν ότι είσαι δίπλα τους στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων.
Η ζωγραφική και το παιχνίδι, έγιναν αμέσως μετά η γλώσσα που επικοινωνήσαμε με τα παιδιά των προσφύγων και των μεταναστών. Ο ενθουσιασμός παρέσυρε μικρούς και μεγάλους όταν απλώσαμε μαρκαδόρους και πλαστελίνες, χαρτιά και χαρτόνια και ξεκινήσαμε το παιχνίδι. Τα παιδιά έχουν μεγάλη ανάγκη να επικοινωνήσουν, να παίξουν, να αισθανθούν ότι οι άνθρωποι και ο τόπος είναι φιλικοί μαζί τους. Παρ’ όλη τη βροχή, και τις δύσκολες συνθήκες, η Ε1 χρωματίστηκε από ένα μεγάλο παιδομάνι, μαζί με δασκάλους και νηπιαγωγούς από το σωματείο μας, με τις ζωγραφιές τους και τα ανθρωπάκια από πλαστελίνη, τα γέλια τους και τις ατέλειωτες αγκαλιές των παιδιών.
Το σωματείο μας θα βρίσκεται κάθε Παρασκευή εκεί, για να συμβάλει μαζί με το Συντονισμό των Σωματείων, των Φοιτητικών Συλλόγων και των Συλλογικοτήτων στην αγωνιστική επικοινωνία μας με τους πρόσφυγες και στην έμπρακτη έκφραση της ταξικής αλληλεγγύης μας.
Η κατάσταση στο λιμάνι για τους πρόσφυγες είναι εξαιρετικά άσχημη. Οι περισσότερες οικογένειες ζουν σε καλοκαιρινές σκηνές, που γεμίζουν νερά κάθε φορά που βρέχει. Ένας μεγάλος αριθμός οικογενειών ζει μέσα στα στεγασμένα κτίρια, κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλον, πάνω σε κουβέρτες που είναι απλωμένες στο δάπεδο. Οι συνθήκες είναι απαράδεκτες! Οι τουαλέτες και οι ντουζιέρες είναι σχεδόν ανύπαρκτες για τον αριθμό των προσφύγων, βρύσες δεν υπάρχουν για να πλυθούν, να πλύνουν τα ρούχα τους, να πιουν νερό όποτε διψάσουν. Οι άνθρωποι καθαρίζονται σχεδόν αποκλειστικά με μωρομάντηλα! Το φαγητό μοιράζεται κανονικά και σε όλους αλλά η ποιότητα της τροφής είναι απαράδεκτη! Το άμυλο είναι η βασική τροφή των προσφύγων, μακαρόνια, κριθαράκι, μπισκότα και κρουασάν, λίγα φρούτα και λίγο γάλα… Έτσι τρέφονται για μήνες τα μικρά παιδιά και οι ενήλικες. Τα πράγματα δίνονται με το σταγονόμετρο, εμείς είδαμε πολλά παιδιά κι ενήλικες με καλοκαιρινές σαγιονάρες ενώ γνωρίζουμε ότι οι αποθήκες είναι γεμάτες από πράγματα που φέρνουν άνθρωποι και συλλογικότητες. Η αλληλεγγύη και η εθελοντική προσφορά είναι τα μόνα δεδομένα.
Η κυβέρνηση και ο δήμος του Πειραιά αρνείται να δημιουργήσει στοιχειωδώς ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Παρ’ όλο που τα σωματεία μας και ο Συντονισμός έθεσαν το θέμα της καθαριότητας και σωματικής υγιεινής, ζητώντας να τοποθετηθούν πλυντήρια και ντουζιέρες, παρ’ όλο που δηλώσαμε ότι θα συμβάλλουμε με όποιο τρόπο χρειαστεί σ’ αυτό, η άρνηση ήταν κατηγορηματική. Είναι φανερό ότι οι πρόσφυγες είναι και πάλι θύματα των γενικότερων ΕυρωΕνωσιακών σχεδιασμών και των κυβερνητικών αποφάσεων. Η ΕΕ και η κυβέρνηση θέλουν απλώς να τους εξαφανίσουν. Να τους κλείσουν σε στρατόπεδα, μακριά από τις πόλεις και όλους εμάς, μέχρι να έρθει η ώρα να τους απελάσουν και να τους επιστρέψουν στα Άουσβιτς απ’ όπου κατάφεραν να δραπετεύσουν. Γι’ αυτό επιλέγουν να κάνουν τις συνθήκες διαβίωσής τους αφόρητες, στο λιμάνι, στην Ειδομένη κ.λπ. Για να τους υποχρεώσουν να εγκαταλείψουν αυτά τα μέρη και να δεχτούν να φυλακιστούν στα στρατόπεδα που στήνονται με γοργούς ρυθμούς. Μέχρι να έρθει η ώρα της επαναπροώθησης, όπως ονομάζεται τώρα η βίαιη μεταφορά τους στην Τουρκία και στις χώρες του πολέμου απ’ όπου δραπέτευσαν.
Το σωματείο μας μαζί με το Συντονισμό και τις χιλιάδες αλληλέγγυες συλλογικότητες που έχουν δημιουργηθεί σε όλη την Ελλάδα θα συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια στον πόλεμο και την καταστροφή λαών και χωρών που φέρνει η καπιταλιστική λαιμαργία για κέρδος, θα αγωνιστούμε για να ανοίξουν τα σύνορα για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, για ίσα δικαιώματα, άσυλο και χαρτιά ώστε να μην θεωρούνται παράνομοι και είναι κυνηγημένοι.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.sylaristotelis.com/products/o-aristotelis-mazi-me-to-syntonismo-gia-to-prosfygiko-metanasteytiko-sto-limani-toy-peiraia/