Αποσπάσματα ενημέρωσης
Χθες πήγαμε στο λιμάνι γύρω από την Εργατική Λέσχη
Ν.Ιωνίας και άλλα τόσα από τη Πολιτική-Πολιτιστική Λέσχη Αμπάριζα και την Εκτός
Πλάνου Αργυρούπολης-Ελληνικού.
Όταν φθάσαμε στο χώρο της Ε1 προσπαθήσαμε να
μοιράσουμε κάποια πράγματα, αλλά λόγω το κόσμου που ερχόταν αυτό δεν μπόρεσε να
γίνει. Εκεί είχαμε κ αρνητική αντιμετώπιση από κάποιους στο θέμα του
μοιράσματος κειμένου στους πρόσφυγες. (ήταν, συγκεκριμένα, άνθρωπος που έχουμε
ξανασυναντήσει και δεν ήθελε να μας αφήσει να μπούμε στο Παλαί.
Η κατάσταση χειροτερεύει καθημερινά. Πλήρης απουσία
κράτους, είναι εξαιρετικά αφιλόξενος ο χώρος και δίνεται η αίσθηση ότι είναι
επίτηδες έτσι (από πλευράς κυβέρνησης/κράτους), ώστε να "αναγκαστεί"
ο κόσμος να φύγει απο εκεί.
Για άλλη μια φορά οι σκηνές και ο κόσμος στο λιμάνι ήταν περισσότερος από την τελευταία φορά που εμείς είχαμε πάει, τόσο στην Ε1 όσο και στην Ε2 και Ε3 που έχουν κι αυτές πλέον πάρα πολλές σκηνές.
Χτες 22/3) ήρθε μια νέα φουρνιά γύρω στα 100 άτομα που είναι
Γεζιντί από Ιράκ , οπότε ήταν αυτοί που δε γνώριζαν πολλά πράγματα (πχ που
είναι το ιατρείο, οδηγήσαμε εκεί τρία άρρωστα παιδιά, εκ των οποίων το ένα σε
αναπηρικό καροτσάκι.
Τα αυτοκίνητα κυκλοφορούν εκεί μέσα με τα εκατοντάδες
παιδάκια να τρέχουν και να παίζουν είναι φοβερά επικίνδυνο. Ήδη χτες έγινε ένα
ατύχημα με ένα πιτσιρίκι, ήρθε ασθενοφόρο και το μετέφερε σε νοσοκομείο).
Εκεί γνωρίσαμε και έναν άνδρα Γεζίντι στην καταγωγή, ο
οποίος ζει και εργάζεται στη Γερμανία και ήρθε για να προσφέρει τη βοήθειά του
στους ομοεθνείς του αλλά και στους άλλους πρόσφυγες. Μιλάει επτά γλώσσες μεταξύ
των οποίων και Ελληνικά και μας βοήθησε πολύ. Μας ανέφερε ότι οι ISIS σκοτώσαν
την αδελφή του και τα τρία της παιδιά. Οι Γεζίντι είναι κουρδική φυλή και
αποτελούν θρησκευτική μειονότητα που βρίσκεται στο στόχαστρο των ισλαμιστών.
Τον Αύγουστο του 2014 οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους επιτέθηκαν στα
χωριά των Γεζίντι γύρω από το όρος Σιντζάρ, στο βόρειο Ιράκ, εκδιώκοντας από
τις εστίες τους δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. Όσοι δεν πρόλαβαν να φύγουν,
σφαγιάστηκαν.
Οι ουρές για το φαγητό μεγαλώνουν και μεγαλώνουν, για
τα ζητήματα καθαριότητας δεν το συζητάμε καθόλου, είναι άθλια τα πράγματα (χτες
πήγαμε 5 πρόσφυγες στην εργατική λέσχη Κερατσινίου, έπειτα από συνεννόηση μαζί
τους, για να πλυθούν, και μας ευχαριστούσαν και μας έσφιγγαν τα χέρια έναν
έναν, για ώρα λες και κάναμε τίποτα φοβερό... τι να πω).
Πολύ σημαντικό επίσης, είναι το τσάι. Καταρχήν, στην
Ε2 έχει στηθεί μια κατασκευή, και κάποια ομάδα ή ΜΚΟ (δεν καταλάβαμε) φτιάχνει
τσάι για τους πρόσφυγες για αρκετές ώρες (έχει κ μουσική), ενώ και στην Ε1 χτες
μια άλλη ομάδα έφτιαχνε τσάι για κάνα δίωρο.
Οι περισσότεροι θέλουν να φύγουν, και έχουν
απογοητευτεί με τις αποφάσεις της συνόδου (μέσες άκρες κάτι γνωρίζουν αν και
όχι πάρα πολλά-ειδικά όσο πιο νεοφερμένος κάποιος τόσο λιγότερα γνωρίζει) είναι
όμως και αρκετοί που σκέφτονται να μπουν σε διαδικασία να πάρουν άσυλο.
Ιδιαίτερα απογοητευμένοι είναι οι Αφγανοί που θεωρούν
ότι γίνεται διάκριση εις βάρος τους, εξηγώντας ότι είναι απολύτως αδύνατον να
επιστρέψουν στο Αφγανιστάν γιατί εκεί βρίσκεται σε κίνδυνο η ζωή τους.
Δύο νέα παιδιά που μιλούσαν αγγλικά κ είχαν έρθει απ
την Ειδομένη μόλις λίγες μέρες πριν μας είπαν ότι η κατάσταση εδώ είναι
χειρότερη, καθώς στην Ειδομένη υπήρχαν πολλές οργανώσεις/συλλογικότητες
και ηταν πιο οργανωμένα τα πράγματα. Μας είπαν ότι αυτά που λέμε στα χαρτιά
είναι πολύ γενικά και τα ξέρουν, και ρωτούσαν πληροφορίες για τη
"μετεγκατάστασή" τους, το relocation program , και αν γνωρίζουμε κάτι
γι αυτό (που θα πάνε, πως θα είναι κλπ).
Αυτοί σκέφτονταν να ξαναγυρίσουν στην
Ειδομένη (και αρκετοί ακόμα μας το είπαν αυτό).
Αρκετοί έχουν θέληση και πρόθεση για οργάνωση και συντονισμό, Έψαχναν δηλαδή τρόπο να δράσουν, να διαδηλώσουν και να τους δουν. Οι πρόσφυγες έχουν δείξει μεγάλη υπομονή, ωστόσο φαίνεται πως η κατάσταση είναι ένα καζάνι που βράζει και θα ξεχειλίσει από στιγμή σε στιγμή.
Αρκετοί έχουν θέληση και πρόθεση για οργάνωση και συντονισμό, Έψαχναν δηλαδή τρόπο να δράσουν, να διαδηλώσουν και να τους δουν. Οι πρόσφυγες έχουν δείξει μεγάλη υπομονή, ωστόσο φαίνεται πως η κατάσταση είναι ένα καζάνι που βράζει και θα ξεχειλίσει από στιγμή σε στιγμή.
Θα μπορούσαν να γίνουν με συντονισμένο τρόπο
διαδηλώσεις τουλάχιστον για την Αθήνα.
Νίκος
απο Αμπαριζα και Αγγελική, Γεωργία, Λίτσα από Εργατική Λέσχη Ν.Ιωνίας