Οι συνθήκες στις οποίες
εξαναγκάζονται να ζουν οι πρόσφυγες που εξακολουθούν να διαμένουν στο λιμάνι
του Πειραιά είναι όλο και πιο εξαθλιωμένες. Ως επιστέγασμα της πλήρους έλλειψης
ειδών πρώτης ανάγκης και ειδών υγιεινής στο λιμάνι, της διαμονής σε άθλιες
συνθήκες, και της εξαιρετικά ανεπαρκούς, ποιοτικά και ποσοτικά, σίτισης, την
περασμένη Πέμπτη μοιράστηκε στους πρόσφυγες χαλασμένο φαγητό, με αποτέλεσμα
πολλές δεκάδες να καταλήξουν στα νοσοκομεία. Τις τελευταίες εβδομάδες, η σίτιση
που παρέχεται στους πρόσφυγες είναι ελάχιστη: ενώ διαμένουν περίπου 2500 άτομα
στο λιμάνι, παρέχεται φαγητό για 1400, με βάση τις απαράδεκτες μεθόδους
καταγραφής που έγιναν πριν ένα μήνα, και τον αποκλεισμό εκατοντάδων ανθρώπων. Η
ποιότητα του φαγητού είναι πολύ κακή: σπάνια παρέχεται κρέας ή τροφή με
θρεπτικά συστατικά, ενώ επανειλλημένα δίνονται σκέτες πατάτες. Αλληλέγγυοι/ες
συχνά οργανώνουν αυτοδιαχειριζόμενες κουζίνες, με σκοπό να τραφούν όλοι/ες οι
πρόσφυγες.
Την περασμένη Πέμπτη ξεπεράστηκε όμως κάθε όριο: το δείπνο συμπεριλάμβανε
κοτόπουλο, το οποίο είχε έρθει από το χώρο του Ελληνικού, και προφανώς είχε
μαγειρευτεί για μεσημεριανό (άρα από το πρωί), δε συντηρήθηκε σωστά, με
αποτέλεσμα να χαλάσει. Δεκάδες πρόσφυγες μεταφέρθηκαν στα νοσοκομεία, κυρίως το
Αττικό και τον Ευαγγελισμό. Η γνωμάτευση των γιατρών ήταν οξεία τροφική
δηλητηρίαση για όλους/ες, που προκλήθηκε από χαλασμένο φαγητό. Τα νούμερα είναι
συγκεχυμένα, αλλά πάνω από 130 άτομα νοσηλεύτηκαν: οι ίδιοι οι πρόσφυγες μιλούν
για περισσότερα από 200 άτομα. Μεταξύ των ασθενών, ήταν πολλά παιδιά και έγκυες
γυναίκες. Κάποιοι/ες, κυρίως έγκυες και παιδιά, κρατήθηκαν στα νοσοκομεία όπου
παραμένουν μέχρι και σήμερα. Σύμφωνα με καταγγελίες των προσφύγων, κάποιοι/ες
που δεν τράφηκαν με κοτόπουλο αλλά με σκέτες πατάτες, παρουσίασαν τα ίδια
συμπτώματα, γεγονός που σημαίνει ότι διαφορετικές παρτίδες φαγητών μοιράστηκαν
χαλασμένες.
Οι πρόσφυγες είναι φυσικά
εξοργισμένοι, καθώς ο βαθμός εμπαιγμού τους από την κυβέρνηση και το κράτος δεν
έχει όριο, και καταλήγει πλέον να τους στέλνει μαζικά στο νοσοκομείο. Την
Παρασκευή και το Σάββατο, η μεγάλη πλειοψηφία των προσφύγων αρνήθηκε να πάρει
το φαγητό που τους μοιράστηκε, διαμαρτυρόμενοι/ες για τις τροφικές
δηλητηριάσεις και την κατάσταση που επικρατεί. Η εξαθλίωση πράγματι δεν έχει
τέλος: απαιτούμε επιτέλους το κράτος να αναλάβει τις στοιχειώδεις του ευθύνες,
και να παράσχει στους ανθρώπους αυτούς αξιοπρεπείς, ανοιχτούς χώρους
φιλοξενίας, με όλα τα είδη πρώτης ανάγκης και αξιοπρεπή στέγαση και σίτιση,
καθώς και να προχωρήσει επιτέλους με τις διαδικασίες νομιμοποιήσεων.