Αυτή τη φορά επιβλήθηκε το ελάχιστο της λαϊκής θέλησης. Μπήκαμε στους χώρους διαμονής.
Στις αφίξεις, απλά, επειδή δεν υπήρχε αστυνομία εκείνη την ώρα.
Στον περιφραγμένο και περίκλειστο χώρο που είναι το χόκεϋ και το μπέιζ μπωλ, όπου υπήρχε μικρή αστυνομική δύναμη με δύο περιπολικά και ασφαλίτες, μας έκλεισαν την πόρτα, μπήκαν μπροστά και δεν μας άφηναν να μπούμε, λέγοντας τα γνωστά περί άδειας κλπ. Ωστόσο, έγινε εκεί μια κίνηση σπρωξίματος και πίεσης από δύο από μας, οι οποίοι δηλώνοντας και τις ιδιότητες τους, ως επικεφαλής παράταξης της περιοχής και δημοτικός σύμβουλος, επέβαλλαν το άνοιγμα, και επειδή οι αστυνομικοί δεν είχαν προλάβει να κλειδώσουν, η πόρτα υποχώρησε και μπήκαμε όλοι. Μας ζύγισαν, ήμασταν περισσότεροι από αυτούς, δεν χωρούσαμε στα περιπολικά, ίσως είχαν και εντολές αυτή τη φορά να μην οξύνουν και μπήκαμε όλοι.
Το ίδιο πρωί σε τηλεφωνική επικοινωνία με το Υπουργείο, μετά την απαγόρευση τους, διαπληκτιστήκαμε και τους δηλώσαμε ότι θα τους καταγγείλουμε για επιλεκτική απαγόρευση μόνο στο Συντονισμό, αναφέροντάς τους τους πολιτικούς που ξέρουμε ότι μπαίνουν χωρίς άδεια και επισημαίνοντας ότι δεν υπάρχουν στοιχεία ότι έχουν αρνηθεί σε άλλους εκτός από μας. Επίσης, τους είπαμε να μην ξοδεύονται και διαθέτουν ασφαλίτες για να καταγράφουν τους αριθμούς των αυτοκινήτων μας, όπως την προηγούμενη φορά, καθώς είμαστε συνδικαλιστές, τα στοιχεία και τα ονόματα μας είναι γνωστά και είναι στη διάθεσή τους. Ο υπάλληλος μας είπε ότι η εντολή είναι πολιτική και ζητήσαμε επικοινωνία με τον υπεύθυνο που πήρε την απόφαση απαγόρευσης. όμως χωρίς αποτέλεσμα. Δηλώσαμε ότι η επίσκεψη του Συντονισμού στο Ελληνικό θα γίνει και ότι θα βγάλουμε καταγγελία, όπως και κάναμε, γεγονός που προφανώς τους επηρέασε και στην αντιμετώπιση μας.
Στους ασφυκτικά γεμάτους χώρους διαμένουν στη μεγάλη τους πλειοψηφία Αφγανοί, 1374 στις αφίξεις, 1279 στο χόκεϋ, και 966 στο μπέιζ μπωλ.
Στις αφίξεις διαπιστώσαμε ότι ασκείται μεγάλη τρομοκρατία σε βάρος των προσφύγων από τους υπεύθυνους, όπως ήδη γνωρίζουμε και από καταγγελίες που έγιναν σε μας για το ρόλο των κυβερνητικών και τους εκφοβισμούς που κάνουν. Η υπεύθυνη του Υπουργείου που μας είδε, μας ζήτησε να φύγουμε γιατί δεν έχουμε άδεια.
Της ζητήσαμε με τη σειρά μας να μας δείξει την άδεια με την οποία επέτρεψε να περάσει ο Λεβέντης, που είχε επισκεφθεί τον χώρο νωρίτερα την ίδια μέρα. Μας απείλησε ότι θα μας «κανονίσει», που μπήκαμε χωρίς άδεια και προφανώς κάλεσε την αστυνομία. Αγγλόφωνοι πρόσφυγες που στην αρχή δέχθηκαν να μεταφράζουν αυτά που λέγαμε, μετά από παρέμβαση από άλλα τσιράκια των κυβερνητικών υπεύθυνων φοβήθηκαν και είπαν ότι θα το κάνουν μόνο αν πάρουμε άδεια. Μένουν όλοι μαζί μέσα στον πρώτο όροφο του κτιρίου των αφίξεων που ο χώρος δεν αερίζεται. Οι σκηνές είναι η μια δίπλα στην άλλη, ενώ υπάρχουν και κάποιες σκηνές απέξω που θεωρούνται υπεράριθμες και οι άνθρωποί που διαμένουν σ’ αυτές δεν σιτίζονται. Ζεστό νερό, επαρκείς τουαλέτες, τρεχούμενο πόσιμο νερό κ.α. δεν υπάρχουν. Υπάρχουν 340 παιδιά σύμφωνα με τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας. Ένας τεράστιος σωρός από σκουπίδια μπροστά στο κτίριο δημιουργούσε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα δυσωδίας, ενώ ανάμεσα στα σκουπίδια έπαιζαν μικρά παιδιά. Στην παρατήρησή μας ότι δουλειά της είναι να φροντίζει για τις αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων και για την αποκομιδή των σκουπιδιών, μας απάντησε ότι η ίδια τηλεφωνεί καθημερινά στον Δήμου του Ελληνικού, αλλά ότι τα απορριμματοφόρα του Δήμου δεν πάνε να μαζέψουν τα σκουπίδια.
Της ζητήσαμε με τη σειρά μας να μας δείξει την άδεια με την οποία επέτρεψε να περάσει ο Λεβέντης, που είχε επισκεφθεί τον χώρο νωρίτερα την ίδια μέρα. Μας απείλησε ότι θα μας «κανονίσει», που μπήκαμε χωρίς άδεια και προφανώς κάλεσε την αστυνομία. Αγγλόφωνοι πρόσφυγες που στην αρχή δέχθηκαν να μεταφράζουν αυτά που λέγαμε, μετά από παρέμβαση από άλλα τσιράκια των κυβερνητικών υπεύθυνων φοβήθηκαν και είπαν ότι θα το κάνουν μόνο αν πάρουμε άδεια. Μένουν όλοι μαζί μέσα στον πρώτο όροφο του κτιρίου των αφίξεων που ο χώρος δεν αερίζεται. Οι σκηνές είναι η μια δίπλα στην άλλη, ενώ υπάρχουν και κάποιες σκηνές απέξω που θεωρούνται υπεράριθμες και οι άνθρωποί που διαμένουν σ’ αυτές δεν σιτίζονται. Ζεστό νερό, επαρκείς τουαλέτες, τρεχούμενο πόσιμο νερό κ.α. δεν υπάρχουν. Υπάρχουν 340 παιδιά σύμφωνα με τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας. Ένας τεράστιος σωρός από σκουπίδια μπροστά στο κτίριο δημιουργούσε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα δυσωδίας, ενώ ανάμεσα στα σκουπίδια έπαιζαν μικρά παιδιά. Στην παρατήρησή μας ότι δουλειά της είναι να φροντίζει για τις αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων και για την αποκομιδή των σκουπιδιών, μας απάντησε ότι η ίδια τηλεφωνεί καθημερινά στον Δήμου του Ελληνικού, αλλά ότι τα απορριμματοφόρα του Δήμου δεν πάνε να μαζέψουν τα σκουπίδια.
Είναι πολύ σημαντικό ότι, παρά το δυσμενές κλίμα και τα εμπόδια, καταφέραμε να μοιράσουμε τις ανακοινώσεις μας, μέσα και έξω από το κτίριο.
Στο χώρο του Χόκεϋ επίσης οι συνθήκες είναι άθλιες, μένουν όλοι μαζί σε σκηνές μέσα σε ένα στεγασμένο χώρο και απέξω. Δώσαμε ανακοινώσεις και μιλήσαμε με ελάχιστους γιατί υπήρχε το ίδιο έντονο κλίμα τρομοκράτησης των προσφύγων. Ενδεικτικό είναι ότι ο ένας μετά τον άλλον τέσσερις τουλάχιστον αγγλόφωνοι πρόσφυγες, ενώ αρχικά δέχθηκαν να κάνουν τις διερμηνείες, αποσύρθηκαν λέγοντας ότι πάνε να φωνάξουν κάποιον φίλο τους που μιλάει καλύτερα τα αγγλικά.
Στον χώρο του μπέιζ μπωλ, όπου έγινε και η αποχή από το συσσίτιο, η αντιμετώπιση ήταν σαφώς πιο φιλική από την πλευρά των προσφύγων. Οι πρόσφυγες μαζεύτηκαν, βοήθησε κάποιος από αυτούς μεταφράζοντας από τα αγγλικά στα φαρσί και παρουσιάσαμε εν συντομία τις θέσεις του Συντονισμού, τους ενημερώσαμε για την συνέλευση της 16ης Ιουνίου και τους καλέσαμε να συμμετάσχουν σε αυτήν. Στην πλειοψηφία τους μας άκουσαν με μεγάλο ενδιαφέρον, ενώ κάποιοι λίγοι από αυτούς φάνηκαν ιδιαίτερα δύσπιστοι απέναντί μας, και όπως φάνηκε στη συνέχεια ήταν εκείνοι που είχαν πιο στενή επαφή με τους υπεύθυνους. Επίσης μιλήσαμε αρκετά, με πολλούς πρόσφυγες που ξέρουν αγγλικά, για διάφορα προβλήματα τους (γιατρός δεν υπάρχει μετά τις 8, τους απαγορεύεται η είσοδος και η έξοδος από τις 9 το βράδυ έως τις 9 το πρωί, από την υπηρεσία ασύλου δεν εμφανίζεται κανείς για να μπορέσουν να καταθέσουν αιτήσεις, οι συνθήκες είναι άθλιες, ενώ η ζέστη έχει ήδη αρχίσει να γίνεται αφόρητη κ.λπ. ). Βασικό πρόβλημα για όλους αποτελεί η ανασφάλεια, ακόμη και για εκείνους που θέλουν να παραμείνουν στην Ελλάδα, καθώς και η έλλειψη πληροφόρησης για το ποιες ενέργειες πρέπει να κάνουν και με ποια διαδικασία.
Μοιράσαμε όλες τις ανακοινώσεις, που είχαμε μαζί μας και τους ενθαρρύναμε να επικοινωνούν με το Συντονισμό για θέματα που τους αφορούν συλλογικά, στο μεηλ ή στο τηλέφωνο του Συντονισμού.
Φάνηκε ότι όλοι οι κυβερνητικοί υπεύθυνοι στα 3 κέντρα και τα λίγα τσιράκια τους από τους πρόσφυγες-μεταφραστές είχαν ενημερώσει τους πάντες να μην μας μιλούν, ότι είμαστε χωρίς άδεια και ότι θα βρουν το μπελά τους. Ο φόβος ήταν διάχυτος σε όλους, αν σκεφτούμε και τα όσα μας έχουν πληροφορήσει για την σύλληψη ανθρώπου και εξαφάνισή του για 2 μέρες, όταν ζήτησε άλλου είδους φαγητό για το παιδί του και για άλλες παρόμοιες πράξεις καταστολής, βίας και αυταρχισμού.
Η γενικότερη πεποίθηση για την παρέμβαση αυτή στο Ελληνικό είναι ότι ήταν σημαντική, τόσο για τους πρόσφυγες όσο και για τον Συντονισμό. Ο στόχος να σπάσουμε την απαγόρευση και να έρθουμε σε άμεση επαφή με τους πρόσφυγες, ώστε να τους ενημερώσουμε για τις θέσεις μας, να τους ενημερώσουμε ότι έχουν δικαιώματα τα οποία θα χρειαστεί να τα διεκδικήσουν οργανωμένοι, ότι θα είμαστε μαζί τους σε αυτήν την διεκδίκηση επιτεύχθηκε.
Η ασφάλεια κατέγραψε και αυτή τη φορά τους αριθμούς κυκλοφορίας των αυτοκίνητων μας.