 |
| ελάχιστος και τουαλέτες άχρηστες στο Κέντρο της Μόριας |
Ζητούν πάνες ακράτειας γιατί φοβούνται να κυκλοφορήσουν!
- Πληθαίνουν οι καταγγελίες των γυναικών προσφύγων στη Μόρια για σεξουαλική παρενόχληση από άλλους πρόσφυγες και μετανάστες, καθώς και για περιστατικά κακοποίησης στην πτέρυγα των ανηλίκων. Είναι τέτοιος ο φόβος τους που εδώ και καιρό οι περισσότερες, από τις 8 το βράδυ που βραδιάζει, και καθώς δεν υπάρχει φωτισμός, προτιμούν να μη βγουν από τη σκηνή τους ούτε για τουαλέτα. Οι ίδιες μίλησαν στο «Ε» και περιέγραψαν την κατάσταση που επικρατεί στο Κέντρο Πρώτης Υποδοχής, ενώ το Σαββατοκύριακο έγινε γνωστό σε εργαζόμενους της Μόριας ότι οι περισσότερες αρχίζουν πλέον και ζητούν επίμονα πάνες ακράτειας, ώστε να μη βγουν καθόλου από τη σκηνή τους για 12 και πλέον ώρες! Εκτός από περιστατικά κακοποίησης ή επιθετικής συμπεριφοράς, οι γυναίκες ανέφεραν ότι υπάρχουν και πολλά φίδια ανάμεσα στις σκηνές.
«Η Μόρια δεν είναι ασφαλής τόπος για μας» αναφέρουν τρεις γυναίκες
από τη Συρία στην εφημερίδα μας. «Με το που παίρνουν χρήματα οι άντρες
για να βγάλουν το μήνα, τα κάνουν ποτά και ναρκωτικά. Είναι επικίνδυνο
να βγαίνουμε τη νύχτα από τη σκηνή μας. Όλο και κάποιος θα παραμονεύει
για να μας αγκαλιάσει, αλλά και να προχωρήσει χωρίς τη συγκατάθεσή μας.
Και οι υπόλοιπο γύρω κοιτούν. Οι αστυνομικοί το βράδυ βρίσκονται σε
εσωτερικό χώρο και μόνο άμα γίνει μεγάλη φασαρία ή όταν πλακώνονται
μεταξύ τους οι μετανάστες, βγαίνουν έξω να δουν και συνήθως επεμβαίνουν
όταν έχει τελειώσει ο καβγάς,» μας λένε και μάλιστα αναφέρουν ότι έχουν
επανειλημμένως μιλήσει σε πολλούς αρμόδιους, αλλά και την Ύπατη
Αρμοστεία γι’ αυτά τα περιστατικά.
Η «γεωγραφία» του Κέντρου
Και εφόσον τα ΜΜΕ έχουμε αποκλειστεί από το Κέντρο της Μόριας, μας
περιγράφουν τη γεωγραφία του καταυλισμού. Υπάρχουν τέσσερα επίπεδα και
τρεις τομείς. Τα επίπεδα αφορούν τους άντρες πρόσφυγες και μετανάστες
και είναι χωρισμένα ανά εθνικότητα (Αφγανοί, κλπ). Μάλιστα στο τέταρτο
επίπεδο είχε δημιουργηθεί χώρος για να στεγαστούν κλινικές και γραφεία
δικηγόρων, καθώς και άλλα τμήματα δραστηριοτήτων, όμως με τον εγκλωβισμό
καθημερινά ολοένα και περισσότερων ανθρώπων στο Κέντρο, οι χώροι αυτοί
μετατρέπονται σε νέους μικρότερους καταυλισμούς.
Οι τρεις τομείς είναι χωρισμένοι στις οικογένειες, τους ασυνόδευτους
ανήλικους πρόσφυγες και στις γυναίκες single (σ.σ. μη παντρεμένες). Οι
τελευταίες υπολογίζονται γύρω στις 200, ενώ τα παιδιά-πλην των
ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων- εκτιμάται ότι είναι 400. Όσο πιο ψηλά
ανεβαίνει κανείς τα επίπεδα, τόσο αδυνατεί να βρει νερό. Έτσι πολλές
γυναίκες πηγαίνουν και γεμίζουν μπουκάλια για να τα κατεβάσουν στη
συνέχεια στην πλησιέστερη τουαλέτα για να πλυθούν. Εκεί όμως μπαίνει
ένας μεγάλος αστερίσκος, γιατί επικρατεί δυσωδία και τεράστια βρωμιά, σε
τέτοιο βαθμό που «δεν μπορείς να κάνεις ούτε ντους, σιχαίνεσαι να μπεις
μέσα».
Η διαχείριση των σκουπιδιών φαντάζει ουτοπικό σχέδιο στη Μόρια των
πέντε και πλέον χιλιάδων ανθρώπων: «Τα παιδιά παίζουν με τα σκουπίδια
καθημερινά!»
Και… «πιάτσα»;
Το φαινόμενο αρκετοί πρόσφυγες και μετανάστες να το ρίχνουν στο
αλκοόλ ξοδεύοντας όλα τα χρήματα που λαμβάνουν μηνιαίως από την
Ευρωπαϊκή Ένωση (περίπου 90 ευρώ) μοιάζει να είναι το λιγότερο. Οι
γυναίκες που μίλησαν στο «Ε» έκαναν λόγο για εμπόριο χασίς, ιδιαίτερα
στην πτέρυγα των ανηλίκων. Το χειρότερο, όπως καταγγέλλουν είναι ότι
κάποιες γυναίκες προχωρούν εντός του Κέντρου στη διάθεση του σώματός
τους με «χαμηλό αντίτιμο» για να συγκεντρώσουν χρήματα. Ξαναθυμίζουμε
ότι το Κέντρο της Μόριας έχει μετατραπεί σε μια πόλη, βρίσκεται εντός
της Λέσβου, αλλά σε… παράλληλο σύμπαν, εφόσον δεν είναι ανοιχτή και
επισκέψιμη. Οι διαμένοντες πρόσφυγες, όμως ήδη μιλούν και αποκαλύπτουν
τι συμβαίνει. Αναρωτιόμαστε αν υπάρχει περίπτωση να εισακουστούν στους
πλέον αρμόδιους.