Οι πρόσφυγες κατήγγειλαν την ελληνική κυβέρνηση για τις καθυστερήσεις, τόνισαν ότι έχουν προσπαθήσει να πάρουν απαντήσεις εδώ και μήνες από την υπηρεσία Ασύλου και εισπράττουν μόνο ψεύτικες υποσχέσεις. Το ίδιο είπαν πως συμβαίνει με τους συγγενείς τους που απευθύνονται στις αρμόδιες υπηρεσίες της Γερμανίας.
Οι 7 γυναίκες και 7 άντρες απεργοί πείνας εκπροσωπούν 4.500 πρόσφυγες των οποίων τα αιτήματά οικογενειακής επανένωσης έχουν γίνει δεκτά, αλλά εξακολουθούν να βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα. Δήλωσαν σε όλους τους τόνους ότι μετά από μήνες προσπαθειών και κινητοποιήσεων η υπομονή τους έχει εξαντληθεί. Είναι αποφασισμένοι/ες να μείνουν στην απεργία ως το τέλος, ως τη νίκη ή το θάνατο.
Οι απεργοί πείνας που πήραν το λόγο αφηγήθηκαν τις ιστορίες τους για την φυγή τους και την επικίνδυνη περιπλάνησή τους αφότου εγκατέλειψαν την εμπόλεμη χώρα τους, περιέγραψαν πώς διαβαίνοντας τα σύνορα χωρίστηκαν από μέλη της οικογένειάς τους και πώς σήμερα βρίσκονται καταδικασμένοι να ζουν για χρόνια σε προσφυγικά στρατόπεδα.
Ο Φοάζ από τη Συρία είπε ότι οι οικογένειες που βρίσκονται στην Ελλάδα δύο χρόνια και των οποίων το αίτημα για επανένωση έχει γίνει αποδεκτό εδώ και μήνες, ζουν σε προσφυγικά στρατόπεδα σε κακές συνθήκες. Είπε ότι ο γιος του είναι 10 χρονών, ζει δυο χρόνια στην Ελλάδα και δεν ξέρει να γράφει ούτε το όνομά του. Πρόσθεσε χαρακτηριστικά «Πηγαίνουμε στην Υπηρεσία Ασύλου σαν ζητιάνοι, μας αντιμετωπίζουν σαν σκλάβους και πολλές φορές μας πετάνε έξω σαν σκυλιά». Κατήγγειλε τον υπουργό μετανάστευσης λέγοντας «ο υπουργός είπε χθες ότι στους πρόσφυγες προσφέρονται όσα είναι απαραίτητα. Δεν έχουμε τίποτα, έχουμε μόνο τα 90 ευρώ που μας δίνουν το μήνα. Όσοι τυχεροί παίρνουν το εισιτήριο της επανένωσης πρέπει να πληρώσουν οι ίδιοι πάνω 300 ευρώ κατ’ άτομο.
Μας σπρώχνουν στην απόγνωση και στους διακινητές. Η λύση βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης, αυτή έχει την ευθύνη. Το αίτημα μας είναι απλό και απλή είναι η λύση του».
Μας σπρώχνουν στην απόγνωση και στους διακινητές. Η λύση βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης, αυτή έχει την ευθύνη. Το αίτημα μας είναι απλό και απλή είναι η λύση του».
Η Φιντάν, Κούρδισα από τη Συρία, μητέρα τριών ανηλίκων παιδιών, είπε πως άντρας της βρίσκεται εδώ και τέσσερα χρόνια στη Γερμανία, ζουν σε καμπ στην Ελλάδα, σε ένα τόπο που είναι αδύνατο να μένει κανείς για καιρό. Τα παιδιά δεν πάνε στο σχολείο, η περίθαλψη είναι ανεπαρκής. Η αναμονή την κάνει να εύχεται να είχε μείνει στη Συρία «τουλάχιστον εκεί πεθαίνεις περήφανη».
Μια απεργός πείνας, πολύ συγκινημένη είπε μόνο: «Είμαι η μητέρα του Ιμπραήμ, έχω τέσσερα χρόνια να δω το γιο μου που βρίσκεται στη Γερμανία» κι αποχώρησε κλαίγοντας.
Εκπρόσωπος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης τόνισε πως ο αγώνας των προσφύγων είναι αυτοοργανωμένος, ενώ έχουν προηγηθεί μήνες κινητοποιήσεων μέχρι οι πρόσφυγες να φτάσουν στο ύστατο μέσο. Πρόσθεσε ότι έχει συγκροτηθεί ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης και κάλεσε συλλογικότητες και αλληλέγγυους να στηρίξουν έμπρακτα και να στελεχώσουν τις βάρδιες στο χώρο της απεργίας.
Ομάδες περιφρούρησης, επιμελητείας, νομικής και ιατρικής υποστήριξης και επικοινωνίας έχουν ήδη συγκροτηθεί. Στη συνέχεια κατήγγειλε τόσο την ελληνική όσο και την γερμανική κυβέρνηση για τις άθλιες συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, όσον αφορά τις οικογενειακές επανενώσεις αλλά εξίσου για τη «Κοινή Δήλωση», την συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η απεργία πείνας στο Σύνταγμα όσο και η απεργία πείνας στη Μυτιλήνη είναι μέρος του ίδιου αγώνα ενάντια στην Ευρώπη Φρούριο, για την ισότητα δικαιωμάτων ντόπιων και μεταναστών ενάντια στις διακρίσεις και το ρατσισμό.
Τέλος, ανέφερε ότι ο αγώνας για την οικογενειακή επανένωση γίνεται τόσο στην Ελλάδα όσο και τη Γερμανία. Την επόμενη Τετάρτη, 8 Νοεμβρίου, διοργανώνονται ταυτόχρονες διαδηλώσεις στην Αθήνα και το Βερολίνο.
Το Σάββατο, 4 Νοεμβρίου, στις 3 το μεσημέρι, θα γίνει Παιδική Γιορτή στο χώρο της απεργίας στο Σύνταγμα για τα παιδιά των απεργών πείνας και κάλεσε ντόπιους και μετανάστες-ριες να έρθουν με τα παιδιά τους.
Την Κυριακή, 5 Νοεμβρίου, θα γίνει εξόρμηση-ενημέρωση στο κέντρο της Αθήνας.
Στη συνέντευξη παρευρέθηκε και παρέδωσε ψήφισμα αλληλεγγύης εκπρόσωπος της ΑΔΕΔΥ, ενώ πήραν το λόγο πολλές συλλογικότητες.