Χτες το απόγευμα, μια ομάδα επτά μελών του Συντονισμού για το Προσφυγικό επιχείρησε να μοιράσει ένα κάλεσμα για την διαδήλωση του Σαββάτου (17/3, ενάντια στον ρατσισμό, τον φασισμό, τον πόλεμο και τη φτώχεια) στους πρόσφυγες που διαμένουν στο καμπ του Ελαιώνα. Ηταν, μέχρι σχετικά πρόσφατα, το μόνο καμπ στο επιτρεπόταν ελεύθερα η είσοδος. Όχι, όμως, πλέον.
Μια πολυάριθμη φρουρά σεκιουρτάδων και άλλων υπαλλήλων εμπόδισε το μοίρασμα του καλέσματος, επικαλούμενη το γεγονός ότι δεν είχε ζητηθεί άδεια-παρόλο που υπήρχε κάποιος υπεύθυνος εκεί, ο οποίος ρωτήθηκε και έδωσε, φυσικά, την εντολή να μην μπούμε. Επικρεμάμενη ήταν και η απειλή να κληθεί να παρέμβει η αστυνομία, που ήταν εκεί δίπλα. Οι πρόσφυγες εξακολουθούν μπαίνουν και να βγαίνουν ελεύθερα απ΄ αυτό και άλλα καμπ της ηπειρωτικής χώρας, αλλά δεν επιτρέπεται η είσοδος άλλων, πόσο μάλλον αλληλέγγυων. Πρόκειται, δηλαδή, για μια ελεγχόμενη διαβίωση, στρατοπεδικού χαρακτήρα, που ανάλογα με την συγκυρία μπορεί να ρυθμίζεται ο βαθμός επικοινωνίας με το έξω, που ενίοτε, μπορεί να κλείνει και τελείως. Ενας ‘ειδικός χώρος’, μια συνθήκη ‘κατάστασης εξαίρεσης’ που προβάλλεται ως η κανονικότητα της διαχείρισης του προσφυγικού (και όχι μόνο).
Μας λέχθηκε, μάλιστα, ότι την ίδια μέρα είχαν προηγηθεί «καυγάδες και μαχαιρώματα» μεταξύ κάποιων εκ των διαμενόντων εκεί προσφύγων. Το ερώτημα, φυσικά, είναι - αν και στο βαθμό που είχαν υπάρξει αυτά: οι συνθήκες της στρατοπεδικής διαμονής τους είναι άμοιρες ως αιτίες που πυροδοτούν τέτοιες εντάσεις και συγκρούσεις; Ξέρουμε πολύ καλά ότι η ευθύνη για την τραγωδία που εξακολουθούν να βιώνουν οι εγκλωβισμένοι, και σ΄ αυτή τη χώρα, πρόσφυγες, είναι εξ ολοκλήρου σ΄ αυτή την κυβέρνηση, που εφαρμόζει πειθήνια την κατάπτυστη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και υλοποιεί τις εντολές και τις σχετικές, απάνθρωπες και ρατσιστικές, πολιτικές των Βρυξελλών για το προσφυγικό.
Κάποιοι από τους «φρουρούς» της πύλης εισόδου, που κατάφεραν να διαβάσουν κάποιες από τις προκηρύξεις που άρπαξαν από πρόσφυγες, στους οποίους είχαν δοθεί τη στιγμή που έμπαιναν στο καμπ, έκαναν, και μάλιστα επαναλαμβανόμενα, το εξής σχόλιο : «Τι περιμένατε… ότι μ΄ αυτά που λέτε στο κείμενο για ‘σύνορα ανοιχτά’, θα σας επιτρεπόταν ποτέ να μπείτε μέσα»;
Πολλοί από αυτού/ες, που εκτελούσαν τις εντολές που τους είχαν δοθεί για απαγόρευση της εισόδου μας, ήταν συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, αρκετών εκ των οποίων οι συμβάσεις έληγαν σε δυο-τρεις μήνες…
14/3/18
Κείμενο του Θ. Μεγαλοοικονόμου, μέλος του ΣΥΠΡΟΜΕ
(Η καταγγελία δημοσιεύτηκε και στην Εφημερίδα των Συντακτών)