Από τη συνάντηση των Επιτροπών και Πρωτοβουλιών Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες της Στερεάς

Έγινε την Τετάρτη 14/6 στη Χαλκίδα η συνάντηση των συλλογικοτήτων αλληλεγγύης στους πρόσφυγες της Στερεάς Ελλάδας. Εκτός από την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Χαλκίδας σε πρόσφυγες-μετανάστες που έκανε το σχετικό κάλεσμα, πήραν επίσης μέρος αλληλέγγυοι από την ποδοσφαιρική ομάδα Ανάποδος, την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Λαμίας, την Ομάδα αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες της Μαλακάσας, την Επιτροπή Αγώνα Ωρωπού, την Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Διονύσου, την Αντιφασιστική Κίνηση Θήβας και τη Σφήνα Θήβας, το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών και το ΣΥΠΡΟΜΕ. 

Η συζήτηση ήταν πολύ πλούσια με τη μεταφορά της εικόνας που επικρατεί στα στρατόπεδα, της κατάσταση των προσφύγων, την πολιτική που εφαρμόζουν απέναντι στους αλληλέγγυους οι κυβερνητικοί υπεύθυνοι των στρατοπέδων.  Αναλυτική ενημέρωση από το δελτίο τύπου της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Χαλκίδας που ακολουθεί. 
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την Τετάρτη 14 Ιουνίου στο εργατικό κέντρο της Χαλκίδας η Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Χαλκίδας σε πρόσφυγες-μετανάστες/στριες κάλεσε σε συνέλευση ομάδες, δομές, καταλήψεις αλληλεγγύης σε πρόσφυγες από την περιοχή της Στερεάς, Βορειοανατολικής Αττικής και της Αθήνας. Έδωσαν το παρόν άτομα από την Ομάδα Αλληλεγγύης Λαμίας, την Ομάδα Αλληλεγγύης προσφύγων Μαλακάσας, την κίνηση πολιτών Ωρωπού, την Αντιφασιστική Κίνηση Θήβας, τον αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό πολιτικό και πολιτιστικό χώρο Σφήνα της Θήβας, το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, τον Συντονισμό για το Προσφυγικό – Μεταναστευτικό σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και συλλογικοτήτων (ΣΥΠΡΟΜΕ). Επίσης εκπροσωπήθηκε και η Αντιφασιστική – Αντιρατσιστική κίνηση πολιτών Λειβαδειάς.

Η συνέλευση ξεκίνησε με την τοποθέτηση – εισήγηση της ομάδας της Χαλκίδας, όπου παρουσιάστηκαν οι εμπειρίες της ομάδας από το κέντρο κράτησης στην Ριτσώνα. Επιγραμματικά αναφέρουμε τα εξής:

• Προβληματική πρόσβαση στο φαγητό.
• Έλλειψη συγκοινωνίας ( μόνο μία φορά την εβδομάδα, κάθε Τετάρτη δύο λεωφορεία για Αθήνα για τις προμήθειές τους σε τρόφιμα).
• Έλλειψη επικοινωνίας με την Χαλκίδα (κοντινότερη πόλη) λόγω απουσίας λεωφορείου.
• Μη πρόσβαση σε τρεχούμενο καθαρό νερό. ( Το κέντρο κράτησης της Ριτσώνας βρίσκεται σε βιομηχανική περιοχή, σε ένα εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο).
• Προβλήματα με την ιατρική περίθαλψη, δυσανάλογο των απαιτήσεων το έργο του Ερυθρού Σταυρού, ειδικά του ελληνικού του οποίου άτομα επέδειξαν κατά καιρούς ρατσιστική συμπεριφορά.
• Εκφοβισμοί και απαγορεύσεις κατά των προσφύγων από τους υπεύθυνους της ΔΟΜ (Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης) για τις επαφές τους/τις με τα αλληλέγγυα άτομα της ομάδας μας. Όπως και εκφοβισμοί, τραμπουκισμοί εναντίον μας και προσπάθεια αποκλεισμού των μελών μας.
• Ύπαρξη φιδιών, εντόμων, σκορπιών μέχρι και αγριογούρουνων.
• Μεγάλες ανάγκες σε ένδηση και υπόδηση.
• Μη απόδοση των χρημάτων που έχουν εκταμιευθεί για τους πρόσφυγες από τον Αύγουστο του 2016 (για τους ενήλικες 90 ευρώ, για τα παιδιά 50 ευρώ). Δόθηκαν μόνο τον Οκτώβρη του 2016 και από τον Ιανουάριο του 2017. Στις δε γυναίκες δόθηκαν 50 αντί για 90 ευρώ. Τους δύο τελευταίους μήνες δίνουν 150 ευρώ σε κάθε ενήλικο για την αγορά τροφίμων.
• Έγιναν τρεις απεργίες πείνας , με την τελευταία των γυναικών και εγκύων.
• Παρουσιάστηκαν πολλά κρούσματα Ηπατίτιδας λόγω του προβληματικού διαχειρισμού των λυμάτων.
• Θάνατος ενός βρέφους δύο μηνών με τις κύριες ευθύνες να επιρρίπτονται στους υπεύθυνους του κέντρου κράτησης που δεν εγκατέστησαν την οικογένεια στην πόλη της Χαλκίδας κοντά στο Νοσοκομείο, όπως συνέστησαν οι γιατροί.

Στην συνέχεια έγιναν τοποθετήσεις από όλες τις ομάδες όπου έγινε προφανές ότι αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα και ότι έχουμε βιώσει πολλές κοινές εμπειρίες. Αναφέρουμε επιγραμματικά από κάθε κέντρο κράτησης διάφορα στοιχεία που κρατήσαμε από τις τοποθετησεις τους.

Στο κέντρο κράτησης στις Θερμοπύλες , όπου δραστηριοποιείται η ομάδα αλληλεγγύης της Λαμίας υπάρχουν περίπου 400 πρόσφυγες. Στην αρχή δεν υπήρχε καθόλου και κανένας κρατικός μηχανισμός, μ/ονο οι αλληλέγγυοι. Υπήρξαν περιστατικά εκφοβισμού των προσφύγων όταν πήγαιναν σε εξωτερικούς ιατρούς με την βοήθεια ατόμων από την ομάδα αλληλεγγύης. Για το φαγητό τους δίνουν 150 ευρώ τον μήνα, πρόβλημα με τα ρούχα. Υπήρξε πρόσφατα ένα περιστατικό όπου ένα παιδάκι κάηκε και νοσηλεύτηκε στο Παίδων.

Το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών ήταν στον Ελαιώνα και μέχρι πρόσφατα στο Ελληνικό πριν το αδειάσουν και μεταφέρουν τον κόσμο από εκεί στην Θήβα. Το πρόβλημα που τονίστηκε έιναι ότι στον Ελαιώνα αλλάζει συνεχώς ο κόσμος, μια τακτική που έχουμε δει σε όλα τα κέντρα, η οποία κάνει δύσκολη την διατήρηση επαφών και δημιουργία σχέσεων των αλληλέγγυων με τους πρόσφυγες.

Οι αλληλέγγυοι/ες από την Θήβα ήταν στην Ριτσώνα από την αρχή, όπου αντιμετώπισαν επιφυλακτικότητα και οι ίδιοι οι πρόσφυγες τους έσπρωχναν στα επίσημα κανάλια (για διανομή ρούχων, τροφίμων κ.α.). Από τις 2 Ιουνίου πήγαν οι πρόσφυγες από το Ελληνικό στη νέα δομή στην Θήβα όπου έχει στρατιωτικά φυλάκια και αστυνομία. Υπάρχει έλεγχος, μπαίνουν μόνο όσοι έχουν καρτελάκια. Οι πρόσφυγες μπορούν να βγούν. Οι προτάσεις των αλληλέγγυων της Θήβας έχουν μια βάση κατανόησης πρώτα ότι δεν παλεύουμε γιά αυτούς αλλά με αυτούς, για αυτό η κύρια πρόταση είναι παρεμβάσεις μέσα στην ελληνική κοινωνία.

Η ενημέρωση από τα Οινόφυτα είναι ισχνή, ξέρουμε μόνο ότι “φιλοξενούνται” περίπου 250 άτομα, κυρίως Αφγανικής καταγωγής.

Στην Λειβαδειά, όπου ο δήμος έιχε μπεί στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης υπάρχουν μερικές οικογένειες – και από Ριτσώνα – απέχει όμως η κατάσταση από το ιδανικό σενάριο που μας παρουσιάζουν. Δεν τους δίνονται απευθείας χρήματα, μόνο κουπόνια της δημοτικής επιχείρησης στην οποία πάνε μόνο συνοδεία ατόμων απο ΜΚΟ ή της δημοτικής επιχείρησης. Οπότε δεν έχει γίνει ένταξη στην κοινωνία, αλλά ο αποκλεισμός παραμένει.

Από το ΣΥΠΡΟΜΕ έγινε μια γενική ενημέρωση για τις επιπτώσεις από την πολιτική κυβέρνησης και Ε.Ε. στους πρόσφυγες. Μέσα στο χρόνο το κράτος έχει κάνει 3.100 απελάσεις και χρησιμοποιούν το προσφυγικό για να περάσουν μέτρα διάσπασης, καταστολής, αναδιαρθρώσεων, περαχώρησης ευθυνών του δημόσιου σε εταιρείες. Επιλέγουν εκγλεισμό, γκετοποίηση, απάνθρωπες συνθήκες στέγασης. Η αλληλεγγύη δεν εκφράζεται μόνο στο υλικό το ζήτημα, που έχουν μειωθεί οι δυνατότητες από τα λαϊκά στρώματα τα οποία έχουν εξαντληθεί οικονομικά και τα όρια συνδρομής του στις ανάγκες των προσφύγων είναι περιορισμένα. Απαιτείται διεκδίκηση από κυβέρνηση κράτος, δήμους, περιφέρειες, και για τα υλικά ζητήματα και για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των προσφύγων. Ενδεικτικό ότι σταμάτησαν να χορηγούν ΑΜΚΑ στους πρόσφυγες. Τονίστηκε η ανάγκη για κοινή δράση ντόπιων και μεταναστών και το να υπάρξει οργάνωση με επιτροπές των ίδιων των προσφύγων στα στρατόπεδα και συντονισμός τους.

Στην Μαλακάσα υπάρχουν περίπου 700 άτομα, στα χαρτιά– αμιγώς Αφγανοί, ενώ τώρα έχουν έρθει και από τα νησιά - , ενώ έχουν φτάσει μέχρι και 1300 με πάνω από 250 παιδιά. Τους δύο πρώτους μήνες ήταν και εκεί μόνο αλληλέγγυοι αλλά και ο στρατός με διαθέση συνεργασίας, επίσης αρχικά ήταν μόνο μία ΜΚΟ (Remar) , η οποία έδινε μόνο τσάϊ. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι στην αρχή είχαν κάποια συμβούλια μεταξύ τουςς οι πρόσφυγες – όπως είδαμε και στην Ριτσώνα – αλλά μετά αυτό έσβησε γιατί τους έφεραν οι υπεύθυνοι του κέντρου μια εκλεγμένη επιτροπή και τους είπαν αυτούς θα ακούτε τώρα αλλιώς δεν θα φύγετε και θα έχετε προβλήματα. Οι αλληλέγγυοι/ες δέχθηκαν προπηλακισμούς και απαγορεύσεις εισόδου αλλά τώρα δεν βρίσκονται μέσα στο κέντρο γιατί στοχοποιούνταν οι πρόσφυγες που τους συναναστρέφονταν. Επίσης πολλοί πρόσφυγες γύρισαν στο Αφγανιστάν μόνοι τους. Μερικά μέλη είχαν προσωπική συνάντηση με τον Μουζάλα τον οποίο ενδιέφερε να πάρουν πόστο οι ΜΚΟ για να εκταμιευτούν τα 100 εκατομμύρια ευρώ, επίσης πρότεινε και στους αλληλέγγυους να φτιάξουν μια ΜΚΟ. Παρατηρήθηκαν και στην Μαλακάσα κλόπες και αδειάσματα αποθηκών, όπως και στην Ριτσώνα. Η εικόνα από την Μαλακάσα, η οποία αντιπροσωπεύει την εικόνα σε όλα τα κέντρα είναι : “ πολλοί ευτιχισμένοι άνθρωποι που δουλεύουν και πληρώνονται και είναι στον κόσμο τους, δίπλα σε ανθρώπους δυστυχισμένους που ψάχνουν τι θα κάνουν στην ζωή τους”.

Τα κατ΄ ευφημισμόν κέντρα φιλοξενίας που λειτουργούν στην στερεά Ελλάδα κι όσα σχεδιάζονται έχουν ντε φάκτο δημιουργήσει καθεστώς ημι-εγκλεισμού και απομόνωσης για τους πρόσφυγες. Η εμπειρία μας ως αλληλέγγυων που σταθήκαμε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των προσφύγων που δημιουργούν οι πολεμικές συρράξεις και επεμβάσεις, ο θρησκευτικός φονταμενταλισμος, το παιχνίδι της κυριαρχίας για τον έλεγχο των φυσικών πόρων, τα κλειστά σύνορα, αποδεικνύει ότι οι ανθρωποι αυτοί διαβιούν εντός των κέντρων-στρατοπέδων σε ημιαθλιες συνθήκες, εγκλωβισμένοι πλέον στο νέο τοπίο το οποίο έχει διαμορφώσει η συμφωνία εε-τουρκίας. συνθήκες τις οποίες δεν μπορεί να απαλύνει ούτε η παρουσία των μκο οι οποίες στρέφονται στην διαχείριση του ευρωπαϊκού χρήματος, συχνά σε καθεστώς αδιαφάνειας, ούτε η παροχή χρημάτων τα οποία, σε πολλές περιπτώσεις, δεν καταλήγουν στους πρόσφυγες όπως αυτοί δικαιούνται. Εναντιωνόμαστε στη λογική του στρατοπέδου η οποία αναπαράγεται και συγκροτείται μέσα από κανονισμούς λειτουργίας των καμπ που αποτέλεσαν το πρόσχημα για την εκδίωξη των αλληλέγγυων. όσο λειτουργούν οι δομές ‘φιλοξενίας’, μέχρις ότου ξεκινήσει η μετεγκατάσταση τους στον αστικό ιστό, εντός κοινωνίας κι όχι στο περιθώριο, είναι απαραίτητη η ελεύθερη πρόσβαση στα κέντρα, σε πλαίσιο ισοτιμίας και αλληλεγγύης.

Ούτε οι πρόσφυγες ούτε οι αλληλέγγυοι είναι τρομοκρατες, όπως επιχειρεί συστηματικα να δείξει η πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης και πολλοί κυβερνητικοί παρατρεχαμενοι, με στόχο να ερεθίσουν τα ξενοφοβικά αντανακλαστικά των τοπικών κοινωνιών οι οποίες βιώνουν κι αυτές τις επιπτώσεις της επίθεσης του κράτους και των εταιρειών σε δικαιώματα, ελευθερίες, κοινωνικά κεκτημένα.

Καταλήξαμε στις εξής προτάσεις:

• Να γίνει μία αμεσοδημοκρατική, αντιιεραρχική δικτύωση των αλληλέγγυων των αλληλέγγυων της Στερεάς και της Βορειοανατολικής Αττικής
• Συνεργασία με άλλες πρωτοβουλίες πανελλαδικά.
• Να γίνονται κοινές ενημερώσεις, καταγγελίες, εκδηλώσεις σε κάθε πόλη αλλά και μέσα στις δομές των προσφύγων.
• Συχνή παρουσία στις δομές με μεταφραστές για να ενημερωνόμαστε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες και τι τρόπο θα βρίσκουμε για την προβολή τους (ΜΜΕ, Ίντερνετ, τύπο).
• Οργανωμένες επισκέψεις των αλληλέγγυων στα στρατόπεδα και όπου αλλού στεγάζονται πρόσφυγες και ανταπόκριση , όσο το δυνατόν, στις υλικές τους ανάγκες.
• Πανελλαδική εκδήλωση – ημερίδα των αλληλέγγυων όσο το δυνατόν περισσότερων , που υπερβαίνοντας τις διαφορές τους θα προτάξουν την αναγκαιότητα της ανάδειξης των προβλημάτων των προσφύγων και των από κοινού λύσεων και προτάσεων.
• Να δημιουργηθεί ένας χώρος επικοινωνίας των ομάδων (googlegroup), ένα ιστολόγιο (blog) όπου θα αναρτώνται κείμενα από όλες τις ομάδες και να δημιουργηθεί ένα έντυπο με κείμενα από τις ομάδες αλληλεγγύης της Στερεάς και της Βορειοανατολικής Αττικής μεταφρασμένο σε αγγλικά, αράβικα και φαρσί.

Απαιτούμε:

• ελεύθερη μετακίνηση των προσφύγων
• κλείσιμο των κέντρων κράτησης
• μετεγκατάσταση στον οικιστικό ιστό
• ίση πρόσβαση στο δημόσιο χώρο

Συντονιστικό Ομάδων και Πρωτοβουλιών Στερεάς και Βορειοανατολικής Αττικής για το προσφυγικό.