Ρεπορτάζ για τις συνθήκες στη Χίο

Αρκετά αποκαλυπτικό ειδικά στο τέλος για τις συνθήκες που επικρατούν για τους πρόσφυγες στη Χίο είναι το ρεπορτάζ, που αναδημοσιεύουμε από το http://news247.gr/

Αναδημοσίευση

Hot spot Χίου Οδοιπορικό στη "μαύρη τρύπα" του Αιγαίου

Oι άθλιες συνθήκες στο Hot Spot της Χίου, η κρατική ανεπάρκεια, οι ανεύθυνες (μικρο)πολιτικές, οι αντιδράσεις των κατοίκων και η ακροδεξιά ολίσθηση μιας πάλαι ποτέ φιλήσυχης νησιωτικής κοινωνίας. To NEWS247 ταξίδεψε στη Χίο και σας παρουσιάζει το πρώτο μέρος της έρευνας από την καρδιά της νέας προσφυγικής κρίσης

Ιωάννα Μπρατσιάκου

Νοεμβρίου 30 2016 07:49

«Στον καταυλισμό της Σούδας που βρίσκεται μέσα στην πόλη της Χίου θα πας κατόπιν συνεννόησης με το Δήμο. Το Hot Spot στην περιοχή του παλιού εργοστασίου της ΒΙΑΛ το διαχειρίζεται το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής και πρέπει να ζητήσεις άδεια για να μπεις. Αν σου απαντήσουν, θα απαντήσουν αρνητικά. Πολλοί δημοσιογράφοι, βουλευτές, κομματικοί προσπάθησαν να μπουν και δεν τα κατάφεραν. Έχει γίνει κάτι σαν "μαύρη τρύπα" η ΒΙΑΛ. Μπορείς όμως να έρθεις σε επαφή με Χιώτες που εργάζονται εκεί».
Η θετική απάντηση πράγματι δεν ήρθε από το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής αλλά από το Ευρωπαϊκό Γραφείο Υποστήριξης Ασύλου (EASO) που άμεσα ανταποκρίθηκε στο αίτημα του NEWS247 για συνέντευξη με τη συντονίστρια της ομάδας του στο Κέντρο Καταγραφής και Ταυτοποίησης της ΒΙΑΛ στη Χίο. Καθώς το υπουργείο μας αρνήθηκε τόσο τη συνέντευξη με τον διοικητή του Κέντρου όσο και την είσοδο σε αυτό, η Ilaria Siggia βγήκε μέχρι την καντίνα που έχει εγκατασταθεί ακριβώς απ’ έξω για να μας παραχωρήσει τη συνέντευξη σε ένα πλαστικό τραπέζι με δύο καρέκλες που έχουν τοποθετηθεί εκεί δίπλα για τους πελάτες. Η πρώτη επαφή με εργαζόμενο εντός της ΒΙΑΛ όμως, είχε ήδη γίνει τηλεφωνικά από την Αθήνα.

«Θα σου πω δυο πράγματα και τα υπόλοιπα από κοντά. Δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις το όνομά μου διότι τα πράγματα είναι άγρια πλέον στη Χίο και έχω προσωπικά στοχοποιηθεί. Βρίσκεται σε εξέλιξη ένας εκφασισμός του νησιού. Βλέπουμε τους φίλους μας, τους συγγενείς μας, τους παλιούς μας συμμαθητές να επιδίδονται σε μια ακροδεξιά ρητορική και δεν το πιστεύουμε. Για τη ΒΙΑΛ πρέπει να ξέρεις δεν υπάρχει καθαριότητα, ούτε υγιεινή. Η περιοχή έχει πρόβλημα με το νερό και μια αφαλάτωση που έβαλε το υπουργείο δεν λειτούργησε ποτέ. Γενικά, οι υποδομές δεν λειτουργούν, οι άνθρωποι κάνουν την ανάγκη τους στα χωράφια. Κι εμείς στα χωράφια πάμε όταν δεν έχει νερό, ενώ οι κοπέλες κατεβαίνουν στο καφενείο του χωριού. Το hot spot στήθηκε "στο πόδι" τον περασμένο Φεβρουάριο από το στρατό μέσα σε λίγες μέρες, γι’ αυτό έχει όλα αυτά τα προβλήματα. Και ακόμα δεν υπάρχει ένας συντονιστής να το λειτουργήσει, αλλάζουν οι διοικητές κάθε είκοσι μέρες. Έχει προσληφθεί προσωπικό μέσω προγράμματος κοινωφελούς εργασίας, έρχονται οι άνθρωποι και δεν κάνουν τίποτα γιατί κανείς δεν τους αναθέτει αρμοδιότητες. Ήρθαν ψυχολόγοι και παραιτήθηκαν διότι οι ήταν άπραγοι. Αλλά άσε την ψυχολογική υποστήριξη που για μένα σε τέτοιους χώρους, με τέτοιο πληθυσμό, είναι απαραίτητη. Ας πούμε για το φαγητό που είναι εκτός γεύσεων αυτών των ανθρώπων, έρχεται κατεψυγμένο από τη Αθήνα και το ζεσταίνουν σε φούρνους μικροκυμάτων. Οι άνθρωποι λοιπόν βγαίνουν στα χωράφια, κλέβουν φρούτα, κοτόπουλα, ψήνουν, κάνουν αυτοσχέδιες κουζίνες. Η δε ασφάλεια είναι ανύπαρκτη. Η αστυνομία είναι ωσεί παρών. Δεν υπάρχει σχέδιο εκκένωσης ούτε σχέδιο πυρόσβεσης, αν κάτι συμβεί. Επιπλέον, ο κόσμος πηγαινοέρχεται από τη Σούδα στη ΒΙΑΛ και το αντίστροφο χωρίς κανέναν έλεγχο. Έλεγχος υπάρχει φαίνεται μόνο για τους δημοσιογράφους...»

Τις συνθήκες ασφαλείας σχολιάζει και η Ilaria Siggia, η οποία από τον περασμένο Απρίλιο που βρίσκεται στη ΒΙΑΛ έχει γίνει μάρτυρας πολλών περιστατικών, από συμπλοκές μεταξύ προσφύγων έως «αγανακτισμένους κατοίκους» που μπλόκαραν την μεταφορά των κοντέινερ που θα στέγαζαν τα γραφεία της EASO: «Έχουμε λάβει επιπλέον μέτρα ασφαλείας, έχουμε μια ιδιωτική εταιρία ασφάλειας που φυλάσσει την περιοχή που εργαζόμαστε ως EASO. Η αστυνομία είναι διαρκώς παρούσα και έχουμε επίσης δημιουργήσει ένα διαδικτυακό γκρουπ όπου συζητάμε ζητήματα ασφάλειας και ενημερωνόμαστε σε πραγματικό χρόνο για ό,τι συμβαίνει. Η ασφάλεια είναι πάντα μια ανησυχία γιατί έχουμε βιώσει μια σειρά από δύσκολες καταστάσεις στη ΒΙΑΛ, αλλά τη δεδομένη στιγμή φαίνεται ότι τα πράγματα είναι πιο διαχειρίσιμα. Όπως μπορείς να δεις, δεν είναι ένα κλειστό καμπ, οι άνθρωποι μπαινοβγαίνουν, υπάρχει λεωφορείο και οι πρόσφυγες που μένουν στη Σούδα έρχονται εδώ για να καταγραφούν». Μετά την ολοκλήρωση της συνέντευξης η Ilaria Siggia επιστρέφει στον χώρο καταγραφής, εντός του παλιού εργοστασίου, όπου έχει τη βάση της η αστυνομία και οι διάφορες υπηρεσίες.  Εξωτερικά υπάρχουν δυο περιφραγμένοι χώροι με κοντέινερ για τη φιλοξενία προσφυγών. Την καντίνα πλησιάζουν δύο νεαρά κορίτσια από την Ερυθραία. Η εικοσιτριάχρονη Ντάλια και η εικοσιδιάχρονη Κία ήρθαν στη Χίο με ένα μήνα διαφορά και βρίσκονται στη ΒΙΑΛ ήδη οκτώ και επτά μήνες αντίστοιχα. Μιλούν αρκετά καλά αγγλικά και οι δύο.

- Πώς είναι η ζωή εδώ;

- Δύσκολη. Είμαστε μόνες μας, χωρίς οικογένεια και φοβόμαστε.

- Έχετε γνωρίσει κόσμο στον καταυλισμό;

- Έχουμε κάνει κάποιους φίλους από την Ερυθραία και την Αιθιοπία. Από τους υπόλοιπους δεν ξέρουμε και πολλούς. Τσακώνονται μεταξύ τους, φέρνουν μαχαίρια... Όταν αρχίζουν να τσακώνονται είναι πολύ επικίνδυνο για εμάς.

- Που μένετε;

- Σε ένα κοντέινερ από πίσω. Θέλεις να έρθεις να δεις; Δεν είναι πολύ καλό το σπίτι μας αλλά είναι καλύτερο από κάποια άλλα.

 

Οι άθλιοι του 21ου αιώνα

Η περίφραξη είναι διάτρητη. Περνάμε από μια τρύπα στο χώρο φιλοξενίας. Σε σημεία υπάρχουν βρύσες με τρεχούμενο νερό. Όσες λειτουργούν, είναι σε χαμηλή πίεση, προφανώς για να παραμένει σε χαμηλά επίπεδα η κατανάλωση, λόγω της έλλειψης νερού στην περιοχή. Οι τουαλέτες είναι σε άθλια κατάσταση. Ακαθαρσίες παντού. Με δυσκολία στέκεσαι ακόμα και στην εξωτερική πόρτα. Κι όμως, από μέσα βγαίνουν μικρά παιδιά. Στις ντουζιέρες, λιμνάζοντα νερά. Είναι φανερό ότι η αποχέτευση δεν λειτουργεί. Οι πόρτες δεν κλειδώνουν. Όπως θα εξηγήσει αργότερα στο NEWS247 η υπεύθυνη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Barbara Colzi, «στη ΒΙΑΛ έχουμε αρκετά περιστατικά σεξουαλικής βίας διότι τα ντους και οι τουαλέτες δεν έχουν πόρτες και είναι εύκολο για κάποιον να εισβάλει. Τώρα λοιπόν, οι συνεργάτες μας από την οργάνωση Samaritan’s Purse, εγκαθιστούν πόρτες στα ντους για να υπάρχει καλύτερη προστασία…».

Ακόμα και οι θεσμικές οργανώσεις μιλούν για ευθύνες της κυβέρνησης για το δυστύχημα στη Μόρια και τις συνθήκες στους καταυλισμούς

Αναδημοσιεύουμε την Κοινή δήλωση 23 οργανώσεων και φορέων που παίρνουν θέση για το έγκλημα στη Μόρια αλλά και για τις επιθέσεις στους πρόσφυγες στη Χίο και καταλογίζει ευθύνες στους διοικητές στην κυβέρνηση και ζητώντας μέτρα ασφαλείας 

Κοινή δήλωση 23 οργανώσεων και φορέων
Χρειάζονται κι άλλοι νεκροί για να δοθούν εγγυήσεις ασφάλειας στους καταυλισμούς;
Το πρόσφατο δυστύχημα στη Μόρια που κόστισε ζωές προσφύγων δεν έγινε την κακιά στιγμή που μπορεί να συμβεί στον καθένα. Αφορά τις συνθήκες διαβίωσης σε χώρο ευθύνης του κράτους το οποίο οφείλει να τηρεί συγκεκριμένους κανόνες ασφαλείας. Πώς όμως να θέσει τέτοιους κανόνες, όταν το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής δεν ενδιαφέρθηκε να καταρτίσει σε κανέναν καταυλισμό, στα νησιά και την ενδοχώρα, κανονισμό λειτουργίας ο οποίος μεταξύ άλλων θα προέβλεπε τα σχετικά με την ασφάλεια και την πυρασφάλεια του χώρου; Εξάλλου, στους χώρους αυτούς, κλειστούς και ανοιχτούς, προΐστανται διοικητές που έχουν διοριστεί από το υπουργείο με ad hoc διαδικασίες, χωρίς διαγωνισμό, χωρίς να υπάρχουν απαιτητά προσόντα και σαφείς αρμοδιότητες, και χωρίς βέβαια οι διευθυντές να έχουν στα χέρια τους κάποιον κανονισμό να ακολουθήσουν.
 

Στους προσφυγικούς καταυλισμούς ήδη έχουν εξαντληθεί τα όρια της ανθρώπινης αντοχής. Σε αυτούς, η ασφάλεια αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση διαβίωσης. Θα έπρεπε να αποτελεί ιδιαίτερο κεφάλαιο της μεταναστευτικής πολιτικής, μεγάλης σημασίας και για την ευρύτερη ελληνική κοινωνία. Στο συγκεκριμένο θλιβερό γεγονός, αλλά και σε άλλα παρόμοια που προηγήθηκαν αλλού (βλ. εμπρηστικές επιθέσεις στη Χίο), οι ευθύνες είναι καταλογιστέες στους διοικητές και την κυβέρνηση. Ας τις αναλάβουν οι πολιτικά και διοικητικά υπεύθυνοι για να διορθώσουν έστω και εκ των υστέρων τις ελλείψεις. Η απόδοση ποινικών ευθυνών, την οποία αναμένουμε, ασφαλώς θα προσδώσει μια νέα διάσταση στο ζήτημα αυτό.

Το κείμενο συνυπογράφουν οι:

Εκδήλωση για τους πρόσφυγες από το Συντονισμό σωματείων-φορέων και συλλογικοτήτων 7ου διαμερίσματοςΑθήνας

Εξορμήσεις στον Κολωνό και νέα σύσκεψη για την οργάνωση της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες

ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ - ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ - ΑΓΩΝΑ

Την προηγούμενη εβδομάδα, δεκάδες μέλη και φίλοι της Λαϊκής Συνέλευσης Σεπολίων-Κολωνού-Ακ. Πλάτωνος πραγματοποίησαν δύο εξορμήσεις στην περιοχή του Αγ. Μελετίου και των Σεπολίων.

Οι κινήσεις μας ήταν μια άμεση απάντηση στην προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να καλλιεργήσει κλίμα ρατσισμού και τρόμου στην περιοχή μας διακινώντας φήμες για τη δημιουργία hot-spot στη γειτονιά μας.

Φυσικά κανένα hot-spot δεν θα δημιουργηθεί στον Κολωνό και τα Σεπόλια. Πρόκειται απλά για ενοικίαση μίας πολυκατοικίας σε οικογένειες προσφύγων από το Ιράκ και τη Συρία. Ως Λαϊκή Συνέλευση είμαστε εναντίον κάθε λογικής “στρατοπέδων” και “γκετοποίησης” των προσφύγων. Αντιθέτως, υποστηρίζουμε ότι έχουν κάθε δικαίωμα -όπως κι οι Έλληνες πολίτες- σε ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.

Η Χρυσή Αυγή μαζί με έναν περιφερόμενο θίασο και λιγοστούς κατοίκους της περιοχής προσπάθησε για άλλη μια φορά να στρέψει την προσοχή του κόσμου απ’ τα πραγματικά προβλήματα που τον απασχολούν εκεί που συμφέρει το σύστημα: στον καννιβαλισμό μεταξύ των φτωχών και κατατρεγμένων αυτού του κόσμου. Είναι η ίδια εγκληματική οργάνωση που δεν καλεί σε καμία αγωνιστική κινητοποίηση ενάντια στα μνημόνια, τις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων. Είναι η ίδια οργάνωση που δεν έπραξε τίποτα ενάντια στην επίσκεψη Ομπάμα. Αντιθέτως, προσπαθεί να πείσει τον λαό ότι για όλα του τα δεινά φταίνε τα θύματα των πολέμων που οργανώνουν οι ιμπεριαλιστές κι όσοι ληστεύουν και δολοφονούν τον φτωχό λαό.

Μόρια: Είναι έγκλημα με δολοφόνο την κυβέρνηση! Να κλείσουν τώρα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης! Ίσα δικαιώματα στους διωκόμενους του πολέμου και της φτώχειας

Οι δυο πρόσφυγες που κάηκαν και οι δεκάδες τραυματίες, στο στρατόπεδο της Μόριας, αποτελούν τα θύματα ενός πολέμου που δε λέει να κοπάσει! Η αντιπροσφυγική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ που κρατούν τους πρόσφυγες κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης, μέσα σε στρατόπεδα χωρίς τα στοιχειώδη, είναι ο ηθικός αυτουργός των χτεσινών δολοφονιών! 

Η κατάσταση στα στρατόπεδα γίνεται συνεχώς και χειρότερη. Μακριά από τον οικιστικό ιστό, άνθρωποι στοιβαγμένοι κατά χιλιάδες, για μήνες εγκλωβισμένοι. Το φαγητό λιγοστό και ακατάλληλο, όπως έχουν καταγγείλει οι πρόσφυγες και οι μεταναστευτικοί και προσφυγικοί συντονισμοί και πρωτοβουλίες, χωρίς ρούχα για το χειμώνα, χωρίς θέρμανση, χωρίς καμία προστασία από τις καιρικές συνθήκες (ζέστη, βροχές, παγωνιά), το δράμα των προσφύγων συνεχίζεται. Οι άνθρωποι αυτοί που δραπέτευσαν από τις βόμβες και το θάνατο, που σώθηκαν από τα κύματα, δε λευτερώθηκαν! Η ΕΕ και η ελληνική κυβέρνηση μαζί με όλες τις άλλες κυβερνήσεις τους αρνούνται το αυτονόητο με αποτέλεσμα να τους οδηγούν σε ένα νέο Γολγοθά. 

Η ελληνική κυβέρνηση και η ΕΕ, αντιμετωπίζουν χιλιάδες ανθρώπους ως τα σκουπίδια της Ευρώπης, ως παράπλευρη απώλεια στους γεωπολιτικούς και οικονομικούς τους σχεδιασμούς, στους πολέμους και τις οικονομικές λεηλασίες που έχουν πραγματοποιήσει!