Σε εξέλιξη βρίσκεται σχέδιο διωγμού αναγνωρισμένων προσφύγων από τα
διαμερίσματα στα οποία διαμένουν στο πλαίσιο του προγράμματος ΕΣΤΙΑ ή άλλων που
διαχειρίζεται η UNHCR σε συνεργασία με το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής,
τους ΟΤΑ και κάποιες ΜΚΟ. Ο λόγος είναι ότι το πρόγραμμα αφορά αιτούντες άσυλο
και όχι αναγνωρισμένους πρόσφυγες. Μάλιστα οι οδηγία που εστάλη και η ενημέρωση
που έχει γίνει στους εργαζόμενους, αναφέρει ότι οι εργαζόμενοι φροντίδας αυτών
των ανθρώπων, θα πρέπει να τους ενημερώσουν, ότι αν δεν πληρούν κριτήρια
οξυμμένης ευαλωτότητας, όπως ορίζονται από την οδηγία, θα πρέπει να αποχωρήσουν
από διαμερίσματα και τα camp μέχρι τις 31/03/2019.
Πρόσφυγες και μετανάστες που
εγκλωβίστηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα στα κέντρα συγκέντρωσης και φυλάκισης
που δημιουργήθηκαν μετά τη συμφωνία ΕΕ- Τουρκίας, δηλαδή άθλια κέντρα κράτησης,
χώροι άσκησης κρατικής και αστυνομικής αυθαιρεσίας. Οι λίγοι «τυχεροί» που
κατάφεραν να «πληρούν τα κριτήρια ευαλωτότητας» για να μεταβούν στην ενδοχώρα
και να μείνουν σε κάποιο διαμέρισμα με άλλους αιτούντες άσυλο ή σε κάποιο camp
είναι αυτοί που απειλούνται τώρα με αποπομπή και καλούνται να αποχωρήσουν από
τα σπίτια τους μαζί με τις οικογένειές τους μέχρι τον επόμενο μήνα. Καλούνται
να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους σε πόλεις όπου δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για το
πώς θα ζήσουν και θα εργαστούν, σε πόλεις που έχουν αλωθεί από την επέλαση της
αύξησης των ενοικίων και των ξενοφοβικών πρακτικών, που φτάνουν ακόμα και σε
άγριους ξυλοδαρμούς και δολοφονίες μεταναστών από τους νεοναζί και την
αστυνομία όπως μας υπενθύμισε τραγικά ο
πρόσφατος θάνατος του Εμπουκά στο ΑΤ Ομονοίας.
Εν τω μεταξύ, η ενημέρωση
που τους παρέχεται από τους δήμους, την Ύπατη και τις ΜΚΟ, αποκαλύπτει ότι καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει για το μέλλον
αυτών των ανθρώπων, κανένας σχεδιασμός, καμία ενέργεια που θα τους υποστηρίξει
σε μια πορεία ένταξης. Το ακόμα πιο προβληματικό και εξοργιστικό είναι ότι
ελάχιστα μέχρι τώρα είχαν γίνει με ευθύνη του Υπουργείου Μεταναστευτικής
Πολιτικής και των υπόλοιπων φορέων για την ανάπτυξη ενταξιακής πολιτικής για
αυτούς τους πληθυσμούς. Το υπουργείο
πετάει στο δρόμο αναγνωρισμένους
πρόσφυγες την ίδια ώρα που ετοιμάζεται
να καταθέσει νομοσχέδιο με βαρύγδουπο περιεχόμενο και τίτλο Εθνική Στρατηγική
για την Ένταξη. Καμία φροντίδα για εργασία, για
κέντρα κοινωνικής ένταξης, για μαθήματα εκμάθησης ελληνικών, για
δραστηριότητες και ενημερώσεις που να ευνοούν την ένταξη αυτών των ανθρώπων στη
γειτονιά που διαμένουν, σε δομές πρόνοιας και ανάπτυξης στο νέο κοινωνικό και
πολιτισμικό πλαίσιο που έχουν βρεθεί. Ακόμα και το αναφαίρετο δικαίωμα των
ανηλίκων όλων των εθνικοτήτων στην δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση δεν
υλοποιείται για την πλειοψηφία αυτών των παιδιών. Η στέγαση, όπως και άλλες
μορφές ένταξης και πρόνοιας αποτελούν υποχρέωση του κράτους, οι οποίες πρέπει
να εκπληρώνονται χωρίς προγράμματα από την ΕΕ, τους μεσάζοντες και τις ΜΚΟ, για
τους άστεγους, τους φτωχούς, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Παρόλα αυτά, η
κυβερνητική και «ανθρωπιστική πολιτική» συνεχίζει να βλέπει τους πρόσφυγες ως
εχθρούς ή ως «δαπάνες» της υλοποίησης
σχετικών προγραμμάτων.
Ως εχθρούς όμως βλέπει και τους
εργαζόμενους. Ευέλικτοι και αναλώσιμοι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ και τους δήμους
είναι όσοι δουλεύουν με αυτούς τους πληθυσμούς. Επισφαλείς και οι ίδιοι,
δουλεύοντας στο άθλιο πλαίσιο που διαβιώνουν οι πρόσφυγες, καλούνται να γίνουν
«η φωνή» και οι βασικοί υλοποιητές απάνθρωπων κοινωνικών πολιτικών.
Εργαζόμενοι/ες με ορισμένου χρόνου συμβάσεις, με μπλοκάκι και με ελάχιστα
εργασιακά δικαιώματα, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι και φροντιστές από
πρόσωπα στήριξης γίνονται ευκαιριακοί φορείς καταστολής και εφαρμοστές μιας
αντικοινωνικής και απάνθρωπης στρατηγικής.
Η στέγαση αποτελεί
θεμελιώδες δικαίωμα για όλους - ντόπιους, μετανάστες, πρόσφυγες. Η διαχείρισή
του από την κυβέρνηση, τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς φορείς και τις ΜΚΟ
αποκαλύπτουν ότι δεν υπάρχει καμία πολιτική προστασίας και ενσωμάτωσης, αλλά
αντίθετα ένας τεράστιος ανταγωνισμός για το ποιος θα καρπωθεί τα επόμενα
κονδύλια, χωρίς κανένα σεβασμό στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα στη στέγαση
όλου του λαού, τη δωρεάν εκπαίδευση και την εργασία των μεταναστών και των
προσφύγων και των ανήλικων παιδιών.
- Κανένας πρόσφυγας και μετανάστης χωρίς
πλήρες δικαίωμα στη στέγαση, την εργασία, τις μονάδες ψυχικής υγείας, φροντίδας
και πρόνοιας.
- Οι συνθήκες διαβίωσης προσφύγων να γίνουν αξιοπρεπείς. Όχι στην απομόνωση-γκετοποίηση τους. Πλήρη και σταθερή στέγαση των προσφύγων σε κατοικίες μέσα στις πόλεις και τις γειτονιές μας.
- Η στέγαση είναι θεμελιώδες δικαίωμα για
όλους - ντόπιους, μετανάστες, πρόσφυγες. Κανένας πρόσφυγας και μετανάστης χωρίς
στέγη. Η στέγαση όλων, είναι
υποχρέωση του κράτους, η οποία πρέπει να εκπληρωθεί χωρίς προγράμματα από την
ΕΕ, μεσάζοντες, ΜΚΟ κτλ
- Ελεύθερη πρόσβαση των
προσφύγων στα δημόσια σχολεία στα πρωινά τμήματα.
Συντονισμός για το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό,
Σωματείων, Φοιτητικών συλλόγων, Συλλογικοτήτων.