Αναδημοσιεύουμε την Κοινή δήλωση 23 οργανώσεων και φορέων που παίρνουν θέση για το έγκλημα στη Μόρια αλλά και για τις επιθέσεις στους πρόσφυγες στη Χίο και καταλογίζει ευθύνες στους διοικητές στην κυβέρνηση και ζητώντας μέτρα ασφαλείας
Κοινή δήλωση 23 οργανώσεων και φορέων
Χρειάζονται κι άλλοι νεκροί για να δοθούν εγγυήσεις ασφάλειας στους καταυλισμούς;
Το πρόσφατο δυστύχημα στη Μόρια που κόστισε ζωές προσφύγων δεν έγινε την κακιά στιγμή που μπορεί να συμβεί στον καθένα. Αφορά τις συνθήκες διαβίωσης σε χώρο ευθύνης του κράτους το οποίο οφείλει να τηρεί συγκεκριμένους κανόνες ασφαλείας. Πώς όμως να θέσει τέτοιους κανόνες, όταν το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής δεν ενδιαφέρθηκε να καταρτίσει σε κανέναν καταυλισμό, στα νησιά και την ενδοχώρα, κανονισμό λειτουργίας ο οποίος μεταξύ άλλων θα προέβλεπε τα σχετικά με την ασφάλεια και την πυρασφάλεια του χώρου; Εξάλλου, στους χώρους αυτούς, κλειστούς και ανοιχτούς, προΐστανται διοικητές που έχουν διοριστεί από το υπουργείο με ad hoc διαδικασίες, χωρίς διαγωνισμό, χωρίς να υπάρχουν απαιτητά προσόντα και σαφείς αρμοδιότητες, και χωρίς βέβαια οι διευθυντές να έχουν στα χέρια τους κάποιον κανονισμό να ακολουθήσουν.
Χρειάζονται κι άλλοι νεκροί για να δοθούν εγγυήσεις ασφάλειας στους καταυλισμούς;
Το πρόσφατο δυστύχημα στη Μόρια που κόστισε ζωές προσφύγων δεν έγινε την κακιά στιγμή που μπορεί να συμβεί στον καθένα. Αφορά τις συνθήκες διαβίωσης σε χώρο ευθύνης του κράτους το οποίο οφείλει να τηρεί συγκεκριμένους κανόνες ασφαλείας. Πώς όμως να θέσει τέτοιους κανόνες, όταν το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής δεν ενδιαφέρθηκε να καταρτίσει σε κανέναν καταυλισμό, στα νησιά και την ενδοχώρα, κανονισμό λειτουργίας ο οποίος μεταξύ άλλων θα προέβλεπε τα σχετικά με την ασφάλεια και την πυρασφάλεια του χώρου; Εξάλλου, στους χώρους αυτούς, κλειστούς και ανοιχτούς, προΐστανται διοικητές που έχουν διοριστεί από το υπουργείο με ad hoc διαδικασίες, χωρίς διαγωνισμό, χωρίς να υπάρχουν απαιτητά προσόντα και σαφείς αρμοδιότητες, και χωρίς βέβαια οι διευθυντές να έχουν στα χέρια τους κάποιον κανονισμό να ακολουθήσουν.
Στους προσφυγικούς καταυλισμούς ήδη έχουν εξαντληθεί τα όρια της ανθρώπινης αντοχής. Σε αυτούς, η ασφάλεια αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση διαβίωσης. Θα έπρεπε να αποτελεί ιδιαίτερο κεφάλαιο της μεταναστευτικής πολιτικής, μεγάλης σημασίας και για την ευρύτερη ελληνική κοινωνία. Στο συγκεκριμένο θλιβερό γεγονός, αλλά και σε άλλα παρόμοια που προηγήθηκαν αλλού (βλ. εμπρηστικές επιθέσεις στη Χίο), οι ευθύνες είναι καταλογιστέες στους διοικητές και την κυβέρνηση. Ας τις αναλάβουν οι πολιτικά και διοικητικά υπεύθυνοι για να διορθώσουν έστω και εκ των υστέρων τις ελλείψεις. Η απόδοση ποινικών ευθυνών, την οποία αναμένουμε, ασφαλώς θα προσδώσει μια νέα διάσταση στο ζήτημα αυτό.
Το κείμενο
συνυπογράφουν οι:
Αλληλεγγύη- Solidarity Now, Asante, Generation2.0 for
Equality and Diversity, Δίκτυο για τα Δικαιώματα του παιδιού, Ελληνική Ένωση
για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, Ελληνικό
Φόρουμ Προσφύγων, Θετική Φωνή Άνθρωποι+HIV, Ιατρική Παρέμβαση Med.In., Κέντρο
Ζωής για την Υποστήριξη Ανθρώπων που ζουν με HIV/AIDS, Κέντρο Ημέρας Βαβέλ,
Κοινότητα LGBTQ Νέων Αθήνας, Κόσμος Χωρίς πολέμους και Βία, Melissa-Network of
Migrant Women in Greece, Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και
Μεταναστών, Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας-ΟΛΚΕ, Πρόγραμμα Ανάπτυξης
Κοινωνικής Στήριξης και Ιατρικής Συνεργασίας PRAKSIS, Συμβούλιο Ένταξης
Μεταναστών (ΣΕΜ) Δήμου Αθηναίων, Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών, Φόρουμ
Μεταναστών.
Αθήνα, 28 Νοεμβρίου 2016
