Διήμερο πυρκαγιών και απελπισίας για χιλιάδες πρόσφυγες στη Σάμο

Μεγάλη αναστάτωση έχει δημιουργηθεί τις δύο τελευταίες μέρες στο κολαστήριο προσφύγων Σάμου, όπου περίπου 7.000 άνθρωποι ζουν σε ένα υπερ-συνωστισμένο στρατόπεδο συγκέντρωσης που δημιουργήθηκε για 648 άτομα, σε τραγικές συνθήκες, οι οποίες επιδεινώθηκαν ακόμα περισσότερο εν μέσω μέτρων προστασίας για τον κορονοϊό.

Μόλις 120 άτομα τη μέρα επιτρέπεται να βγουν από το καμπ για να αγοράσουν τα αναγκαία ή απλά για μια βόλτα αποσυμπίεσης, αφού πρώτα εξασφαλίσουν άδεια από τις αρχές. Για να συμβεί αυτό, πρέπει να στηθούν σε ουρές από το προηγούμενο βράδυ. Καθημερινά, χιλιάδες άνθρωποι στήνονται για ώρες σε ουρές για φαγητό, νερό, για να πάνε τουαλέτα, να κάνουν ένα ντους, να πλύνουν τα ρούχα τους. Παρά τις εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε συμβάσεις με εργολάβους, η ποιότητα του φαγητού είναι άθλια και η ποσότητα ανεπαρκής. Δεν υπάρχουν γιατροί και φάρμακα, ενώ έχουν εξαφανιστεί οι περισσότερες ΜΚΟ λόγω καραντίνας. Κάθε εκπαιδευτική και άλλη δραστηριότητα έχει σταματήσει, τόσο στο καμπ, όσο και στην πόλη της Σάμου, όπου όλα τα κοινωνικά κέντρα και οι υπηρεσίες (εκτός από ελάχιστες) διεθνών οργανισμών και ΜΚΟ παραμένουν κλειστά.

Η αστυνομία σε πολλές περιπτώσεις αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη σκληρότητα τους πρόσφυγες, επιβάλλοντας πρόστιμα για παραβίαση των μέτρων για τον κορονοϊό, ενώ η συμπεριφορά τους στο στρατόπεδο είναι ρατσιστική και απαξιωτική. Η υπηρεσία ασύλου παραμένει κλειστή για τους αιτούντες εδώ και δύο μήνες, ενώ, ειδικά τα ασυνόδευτα ανήλικα προσφυγόπουλα ζουν κατά δεκάδες σε κοντέινερ ή εντελώς απροστάτευτα σε σκηνές που έχουν στηθεί στη «ζούγκλα», γύρω από το επίσημο ΚΥΤ, όπου ζει η τεράστια πλειοψηφία (περίπου 6.000 άνθρωποι) του συνολικού πληθυσμού αιτούντων άσυλο, προσφύγων και μεταναστών της Σάμου. Στη «ζούγκλα» δεν υπάρχει ρεύμα, νερό και τουαλέτες, πέρα από ελάχιστες βρύσες και χημικές τουαλέτες που τοποθέτησαν κάποιες ΜΚΟ.

Κάτω από αυτές τις απελπιστικές συνθήκες, συχνά δημιουργούνται εντάσεις μεταξύ αιτούντων και διαφορετικών προσφυγικών-μεταναστευτικών κοινοτήτων, οι οποίες το τελευταίο διάστημα έχουν φτάσει, όπως τα νεύρα και οι αντοχές των ανθρώπων, σε επικίνδυνο σημείο. Η ακύρωση της μεταφοράς κάποιων εκατοντάδων αιτούντων άσυλο το περασμένο Σάββατο, προκειμένου να καλυφθούν μικροπολιτικές σκοπιμότητες συγκεκριμένων ακροδεξιών κομματαρχών, προφανώς συνέβαλλε στην έκρηξη που παρακολουθούμε το τελευταίο διήμερο, όπου ξέσπασαν επεισόδια και φωτιές σε διάφορες στιγμές και διαφορετικά σημεία του στρατοπέδου και της «ζούγκλας», βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές χιλιάδων αντρών, γυναικών και μικρών παιδιών και καταστρέφοντας τα άθλια αυτοσχέδια καταλύματα, προκατασκευασμένους οικίσκους και τα λιγοστά υπάρχοντά τους.

Μάλιστα, η αρχική αντίδραση των αρχών ήταν να μπλοκάρουν την έξοδο πανικόβλητων ανθρώπων που προσπαθούσαν να γλιτώσουν από τις φλόγες, διακινδυνεύοντας περαιτέρω τη ζωή τους, ενώ όταν έσπασε ο κλοιός και γύρω στους 500 αιτούντες (κυρίως οικογένειες με μικρά παιδιά) κατευθύνθηκαν στο λιμάνι, κινητοποίησαν μεγάλες δυνάμεις προκειμένου να τους συγκεντρώσουν και να τους μεταφέρουν σε μια αλάνα απέναντι από τη νότια είσοδο του καμπ. Εκεί διανυκτέρευσαν με μοναδικό εφόδιο κάποιες κουβέρτες που τους μοιράστηκαν και συνεχίζουν να βρίσκονται σε σκηνές που στήθηκαν το πρωί εκατοντάδες άνθρωποι που έχασαν τα «σπίτια» τους. Μάλιστα, η αστυνομία τους κρατά εγκλωβισμένους και αρχικά δεν επέτρεπε σε αλληλέγγυους-ες να προσεγγίσουν και να διανείμουν τρόφιμα, νερό και υλικά πρώτης ανάγκης, ενώ οι διαμένοντες στην αλάνα καταγγέλλουν ότι από το πρωί δεν τους έχει δοθεί ούτε νερό, ούτε φαγητό.

Το έγκλημα έχει ονοματεπώνυμο. Όλα αυτά είναι ένα προσχεδιασμένο, μεθοδικό, κυβερνητικό έγκλημα. Η αντιπροσφυγική, ρατσιστική και απάνθρωπη πολιτική του ελληνικού κράτους και της Ε.Ε. δημιουργεί προϋποθέσεις βίαιης έκρηξης και καταδικάζει σε αργό (ή και γρήγορο) θάνατο ανθρώπους που γλίτωσαν από πολέμους, διώξεις, ακραία φτώχεια και καταστροφές στις χώρες τους, αναγκασμένοι να αναζητήσουν καταφύγιο και το δικαίωμα να διεκδικήσουν ένα ειρηνικό και αξιοπρεπές μέλλον για τους-ις ίδιους-ες και τις οικογένειές τους στην Ευρώπη, όπου πίστευαν ότι ισχύουν ακόμα ανθρώπινα δικαιώματα και το δικαίωμα διεθνούς προστασίας.

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

Μεταφορά των προσφύγων και μεταναστών σε αξιοπρεπή και ασφαλή διαμερίσματα, κτίρια και ολιγομελείς δομές στις γειτονιές μας.

Να δοθεί Άσυλο και ταξιδιωτικά έγγραφα σε όλες-ους όσες-ους επιθυμούν να μεταβούν σε άλλες χώρες της Ευρώπης.