Η Διακήρυξη της Κεσσάνης

ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ, ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ...

26/4/20

Κλειδί Σερρών: «Δεν μπορούμε ούτε να βράσουμε νερό για το γάλα των μωρών μας»

Οι αιτούντες άσυλο του κέντρου που βρίσκεται στην περιοχή Κλειδί του δήμου Σιντικής Σερρών απευθύνουν ανοικτή επιστολή προς τα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στους οργανισμούς για τα ανθρώπινα δικαιώματα, περιγράφοντας τις απάνθρωπες συνθήκες υπό τις οποίες αναγκάζονται να επιβιώσουν. Οι εκατοντάδες άνθρωποι που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο κέντρο, τονίζουν πως δεν υπάρχει η δυνατότητα να προστατέψουν τις ευπαθείς ομάδες εν μέσω πανδημίας, επισημαίνοντας πως «δεν μπορούμε ούτε να βράσουμε νερό για το γάλα των μωρών μας». Καλούν τις Ευρωπαϊκές και Ελληνικές αρχές «να προνοήσουν άμεσα λύση στα προβλήματα μας για να αποφύγουμε ανθρωπιστική κρίση και ανησυχίες που θα μας επηρεάσουν όλους».

Αναδημοσίευση από ThePressProject

Με ανοικτή επιστολή τους προς  τα όργανα της ΕΕ  και στους οργανισμούς για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι εκατοντάδες αιτούντες άσυλο στο κέντρο του Δήμου Σιντικής των Σερρών, απευθύνουν έκκληση και διαμαρτύρονται για τις απάνθρωπες συνθήκες που είναι αναγκασμένοι να υπομένουν επί μήνες.

Τονίζουν πως «δεν θελήσαμε να αφήσουμε τις πατρίδες μας, αλλά αναγκαστήκαμε να διαφύγουμε  από πραγματικούς εισβολείς και γίναμε πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο». Ανάμεσα σε άλλα, καταγγέλλουν ότι «δεν μπορούμε ούτε να βράσουμε νερό για το γάλα των μωρών μας» και ότι «ζούμε σε μικρές σκηνές όπου οι περισσότερες είναι υπερπλήρης και επιπλέον δεν έχουμε ηλεκτρικό  μέσα στις σκηνές», ενώ εκφράζουν τον φόβο που νιώθουν για την εξάπλωση του ιού σε ευπαθείς ομάδες που διαβιούν στις άθλιες συνθήκες του κέντρου.

Αναλυτικά τα όσα αναφέρουν στην ανοικτή επιστολή τους:

Εμείς οι κάτοικοι της κλειστής δομής “Κλειδί’’ του Δήμου Σιντικής Σερρών στη βόρειο Ελλάδα, θέλουμε να δηλώσουμε ότι είμαστε ενήμεροι της δύσκολης κατάστασης που περνά η  χώρα, με την έξαρση του COVID-19. Είμαστε μέρος της κοινωνίας και τηρούμε τα μέτρα που όρισαν  οι Ελληνικές αρχές για να προφυλάσσουμε τους εαυτούς μας αλλά και τούς άλλους, έχοντας υπόψη ότι ο ιός μας απειλεί όλους. Κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν να ακολουθούμε τις οδηγίες της Κυβέρνησης, αλλά είναι φανερό ότι είναι αδύνατο να τις  εφαρμόσουμε στο περιορισμένο και μη υγιεινό περιβάλλον σε αυτή την συνωστισμένη υπέρ του δέοντος δομή.

Σε αυτή τη κρίσιμη περίοδο, θέλουμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στο υγειονομικό προσωπικό που εργάζεται σε όλη την χώρα και θα θέλαμε να στείλουμε τα συλλυπητήρια μας  σε όλες τις οικογένειες που έχασαν τους αγαπημένους τους από τον ιό. Αυτή η παγκόσμια επιδημία στην πραγματικότητα μοιάζει με πόλεμο. Εξαναγκασμένοι να φύγουμε από τις χώρες μας λόγω του πολέμου, αναγνωρίσουμε πολύ καλά την αλληλεγγύη και τον καθημερινό αγώνα του ιατρικού προσωπικού για να σώσει τις ζωές μας. Είναι ήρωες.

Αυτός είναι ο λόγος που αποφασίσαμε να πληροφορήσουμε το κοινό ότι υπάρχουν γιατροί και ιατρικό προσωπικό ανάμεσα μας, και ότι το κράτος θα μπορούσε να τους κινητοποιήσει  και να τους επιτρέψει να συμμετέχουν στον αγώνα  και να συμβάλουν  στην  άμυνα της κοινωνίας ενάντια σε αυτόν το κοινό κίνδυνο.

Από την άλλη πλευρά, θέλουμε να εκφράσουμε την απογοήτευση μας που μας αντιμετωπίζουν σαν εισβολείς. Δεν θελήσαμε να αφήσουμε τις πατρίδες μας, αλλά αναγκαστήκαμε να διαφύγουμε  από πραγματικούς εισβολείς και γίναμε πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο. Ήρθαμε στην Ευρώπη , σε μια χώρα όπου γεννήθηκε η δημοκρατία. Ήρθαμε εδώ για να ζητήσουμε προστασία και σε ένα περιβάλλον όπου  τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν σημασία. Ήρθαμε στην Ευρώπη μία Ήπειρο  που είναι διάσημη για το σύστημα ασύλου και τον σεβασμό στην αξία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Νιώθουμε την ευθύνη να σας ενημερώσουμε για μια ακόμα φορά ότι οι συνθήκες διαβίωσης στην δομή είναι απάνθρωπες, για να πούμε το λιγότερο και χειροτερεύουν κάθε μέρα. Φοβόμαστε, ιδίως με τη εξάπλωση του COVID-19 ότι θα βρεθούμε στο κέντρο μιας ανθρωπιστικής κρίσης που δεν θα επηρεάσει μόνο εμάς αλλά και την υπόλοιπη κοινωνία.

Πολλοί από μας είναι ήδη ευάλωτοι όπως γυναίκες και παιδιά, ηλικιωμένοι και άτομα με ειδικές ανάγκες και άτομα με σοβαρά προβλήματα υγείας. Φοβόμαστε για τις ζωές μας που ενώ επιβιώσαμε των πολέμων, σε  επικίνδυνα ταξίδια με αυτούς που προσπαθούσαν να μας εκμεταλλευτούν, τους διακινητές αν θέλετε να τους ονομάσουμε. Θα είναι κρίμα για μας να χάσουμε τις ζωές μας εδώ, αλλά  και  που θα επηρεάσουν όλη την κοινωνία.

Επειδή δεν είμαστε σίγουροι ότι έχετε πληροφορηθεί για τις πραγματικές συνθήκες στην δομή, θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε μερικές σοβαρές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε σε καθημερινή βάση:
  • Είμαστε περισσότερο από 700 άτομα που ζούμε στην δομή. Η  δομή βρίσκεται στο πιο βόρειο μέρος της Ελλάδας που σημαίνει ότι ακόμα έχει πολύ κρύο.
  • Δεν έχουμε πρόσβαση στον έξω κόσμο και είμαστε περιφραγμένοι από αγκαθωτό σύρμα  που μας κάνει να νιώθουμε σαν εγκληματίες στην φυλακή.
  • Η συμπεριφορά αυτή μας κάνει να νιώθουμε σαν εισβολείς  το αντίθετο από του ότι είμαστε, δηλαδή πρόσφυγες και αιτούντες ασύλου. Φοβόμαστε  ότι δεν έχουμε όλα τα δικαιώματα  ενός αιτούντος ασύλου.
  • Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τις διαδικασίες ή για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μας ως αιτούντων ασύλου. Ψεύτικες ειδήσεις και φήμες κυριαρχούν στην δομή. Φοβόμαστε ότι θα κρατηθούμε στο σκοτάδι μέχρι να περάσουμε την διαδικασία ασύλου χωρίς να έχουμε την οποιαδήποτε πληροφορία.
  • Είμαστε ευτυχείς που μας δόθηκε το δικαίωμα να υποβάλουμε αίτηση ασύλου ,μετά την τελευταία  επίσκεψη των επισήμων αρχών. Όμως, μας δόθηκε διορία επτά ημερών (7) για να υποβάλουμε τις αιτήσεις μας και δεν έχουμε πρόσβαση στην υπηρεσία ασύλου ή σε οποιαδήποτε νομική βοήθεια για να ετοιμάσουμε την αίτηση. Φοβόμαστε ότι θα χάσουμε την καταλυτική ημερομηνία αίτησης.
  • Ζούμε σε μικρές σκηνές όπου οι περισσότερες είναι υπερπλήρης και επιπλέον δεν έχουμε ηλεκτρικό  μέσα στις σκηνές. Μόνο ο φωτισμός του δρόμου της δομής,  φωτίζει κατά κάποιο τρόπο στην διάρκεια της νύχτας. Δεν μπορούμε ούτε να βράσουμε νερό για το γάλα των μωρών μας.
 Για μας είναι σημαντικό να έχουμε επικοινωνία με τους συγγενείς μας αλλά δεν έχουμε την δυνατότητα να πάμε σε μαγαζιά για να αγοράσουμε τηλεκάρτες ή τηλεφωνικό χρόνο.

Ωστόσο, ζητάμε κυρίως από τις υπηρεσίες της χώρας, τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, τα κινήματα αλληλεγγύης, τις μεταναστευτικές και προσφυγικές κοινότητες και από όλους τους πολίτες της κοινωνίας να αναληφθούν αυτά τα προβλήματα ως σοβαρά. Βάσανα και βασανιστήρια που κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να υπομένει αλλά και που απειλούν  άμεσα ζωές χιλιάδων ανθρώπων. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις  που προέρχονται από  το μεταναστευτικό μόνη της. Συνειδητοποιούμε ότι η Ευρώπη πρέπει να πάρει περισσότερες ευθύνες και να αντιμετωπίσει αυτή τη φοβερή κατάσταση. Πιστεύουμε ότι αν παλέψουμε αυτά τα προβλήματα μαζί δεν θα πάει τίποτε στραβά.

Καλούμε τις Ευρωπαϊκές και Ελληνικές αρχές να προνοήσουν άμεσα λύση στα προβλήματα μας για να αποφύγουμε ανθρωπιστική κρίση και ανησυχίες που θα μας επηρεάσουν όλους.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την ομάδα υπεράσπισης του Ελληνικού φόρουμ για τους Πρόσφυγες  και  μέλη του που για την υποστήριξη και την συνεισφορά τους στην πραγματοποίηση αυτής της δήλωσης.